Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

[Kamulec]

Bardzo dużo z potworów występujących w D&D, pochodzi z podań, mitów, wierzeń lub legend. Jeśli znacie pochodzenie jakiś potworów, napiszcie o tym w tym temacie.

centaury -mitologia grecka (gdy podaję S.Grecję mam na myśli również Rzym) , starożytność

sfinksy -Starożytne: Grecja, Babilonia i Egipt
W babilonii sfinksy miały postać człowieka-konia, stąd też Grecy wzięli centaury.

lamie -w wierzeniach Babilończyków stwory żyjące na pustyni, ludzie węże (nie wiem skąd pomysł na nadanie takiej nazwy ludziom-lwom)

Minotaury -a w zasadzie 1 Minotaur, bo to imię, człowiek byk, był synem króla Krety-Minosa, który nie chcąc go zabijać zamknął go
w labiryncie -mitologia grecka

chimera -mitologia grecka

smoki -opowieści o nich mają przypuszczalnie związek z znajdowaniem szkieletów wymarłych, wielkich zwierząt

strzygi -przez dawnych Słowian uznawane za złe duchy mieszkające w domach. Trzeba było je przekupywać jedzeniem, by nie sprowadzały nieszczęść.
rakszasa -w mitologii hinduskiej demon mogący przybierać różne postacie. Rakszasowie strzegli skarbów jakiejś silnej istoty z tejże mitologii.


Wprawdzie przytoczyłem tu wiele wypowiedzi, są one jednak tylko małą cząstką tego, co można napisać w tym temacie. Zapraszam, do poszerzenia informacji.

[Czera]

Apropo stworów i ich pochodzenia, lepiej sprawdzać skąd pochodzi dany stwór bowiem, już przykładowa tutaj Lamia-człowiek lew?? jest przykładem zniszeczenia wiedzy demonologi ludowej. Tak to prawda Amerykanie zniszczyli i nadal niszczą kulture świata, a mało tego przekręcają ją. Wiem bo rozmawiałem na ten temat z moim polonistą niejakim dr. Jerzym Ablewiczem well pułkownik, że nawet Andrzej Sapkowski strasznie namieszał w demonologi ludowej, ale cóż jak zwykle to bywa, wszyscy to pochwycili. Nie żebym nie lubiał prozy Andrzeja Sapkowskiego, bo bardzo ją cenie, no ale tutaj schrzanił sprawę. Wiedzieliście, że Św. krzysztof był Wilkołakiem??

[Kamulec]

Jeśli mógłbyś, to napisz o tych, które występują w D&D.

[Czera]

Wiesz Kamulcu trochęby tego było, ale postaram się. Napisze kilka przykładowych:

kobold < niem. kobold - gnom, skrzat ; od kobold, kobewald = dosłownie: opiekun domu od kobe - chata i walten - zajmować się; gr. kobalos, łac. cobalus - pachołek> -
1. Germański dobry duch domowy bytujący w pobliżu ogniska domowego lub pod belkowaniem chaty, wywodzony z dusz zmarłych przodków lub pogańskich bożków domowych. -Koboldy, duchy z rodzaju krasnali. Dziwne karły nędznej postury, pstrokato ubrane, w czerwonych czapkach na głowie, obiekt atencji niemieckich pokojówek, służących i kucharek, którym oddają one przysługi. Czyszczą konie, utrzymują kuchnie w porządku i nad wszystkimi czuwają. Niech nikt nie waży się ich zaniedbać. Jeśli zdarzy się to kucharce, poparzy się gorącą wodą, potłucze naczynia, wyleje lub zepsuje sos, a kiedy ochmistrz ją skarci, usłyszy za plecami głośny śmiech kobolda. Jeżeli ktoś go znieważy - sytuacja staje się zaiste tragiczna. Potrafi bowiem dodać do talerza trucizny albo krwii żmiji, a nawet skręcić kark nieostrożnemu słudze, który go napastował [ Słownik wiedzy tajemnej - Collin de Plancy z 1863r. Paris]
2. Niemiecki demon podziemny strzegący skarbów, o straszliwym wyglądzie, szkodzący ludziom, duszący górników.
3. Duch podziemny raczej dobrotliwie nastawiony do ludzi, ale potrafiący się także mścić za doznane despekty.
4. Kobołt, kubołcik, kuboscik - łużycki demon, opiekun domostwa i ogniska domowego.
5. Demon Rodzaju męskiego występujący w wierzeniach ludu pomorskiego, istota o rodowodzie przedchrześcijańskim, reprezentująca kategorię demonów negatywnych, dokuczająca położnicom oraz podmieniająca lub porywająca oseski. Wyobrażany jako człowieczek niskiego wzrostu. Odpowiednik żeńskich dziwożon zwanych również chobołdami.
Lesz, leszy, leszyj <rus. lesij>
1. Jednooki wielkoruski demon lasu i dusz ludzi zmarłych ( w wierzeniach pogańskich Słowian las był siedliskiem umarłych). Przybierał wzrost w zależności od wysokości lasu. W dojrzałych borach był postacią ogromną , a w niskich zagajnikach niewielką. Rodzaj satyrów u Rusinów, którzy obdarzali je ludzkim ciałem, od góry do pasa, a zrogami, uszami i kozią bródką; od pasa zaś w dół - capa. Kiedy szły przez pola, zmniejszały się do rozmiarów trawy, a biegnąc lasem, dorównywały wzrostem najwyższym drzewom. Odgłosy, które wydają budzą przerażenie. Krążą wokół wędrowców, naśladując znajome im głosy i w ten sposób wabią je do jaskiń, gdzie znajdują przyjemność w łaskotaniu ich na śmierć.
2. Rodzimy polski demon o duszach przodków opiekukjących się żyjącą progeniturą.

Oki narazie mi się więcej nie chce pisać.