Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Cubuk

Na pewno większość z Was, podczas swoich sesji, często miała problem dotyczący charakterów. Dziewięć typów określonych na stronach podręczników do Dungeons and Dragons z pewnością nie wystarczy do dokładnego określenia osobowości i światopoglądu danej postaci. Kłopoty również sprawiają pewne stereotypy. Na myśl o charakterze „Praworządny Dobry” nasuwa się kryształowy, ambitny, młody i surowy paladyn. Można wręcz powiedzieć: sztywniacki. Przynajmniej dla niektórych. Ale co z innymi postaciami, które kierują się pewnymi zasadami (prawo) i chcą pomagać innym (dobro)? Dobrą metodą może być rozbicie ich na pomniejsze kategorie, odzwierciedlające stosunek postaci do danej filozofii oraz siłę przekonania, jaką żywi bohater.

Jak powszechnie wiadomo, charakter jest uporządkowaniem postaci na płaszczyźnie Dobro-Zło oraz Prawo i Chaos. Pierwsza przedstawia, czy osoba chce pomagać innym, czy woli dążyć do własnych korzyści, nie przejmując się losem innych i umyślnie działając na ich niekorzyść. Jednak, pomimo zaszufladkowaniu bohatera, nadal nie da się dokładnie określić jego poglądów. W końcu i człowiek chcący pomóc staruszce, i osoba ratująca cierpiących, ponieważ jest jedyny cel i sens jej życia mają charakter określony jako Dobry. Aczkolwiek ich stosunek do Dobra jest zgoła odmienny. Dlatego postanowiłem podzielić charaktery na kilka pomniejszych, dzięki czemu będzie można łatwiej określić światopogląd postaci.

Stosunki

Każdą stronę konfliktu rozbiłem na stosunek, jaki ma postać do danego poglądu. Przedstawiają się następująco:
Lekki – postać nie bardzo angażuje się w działania związane ze swoim charakterem. Po prostu taka jest jej osobowość, i tak jest dla niej lepiej.
Przeciętny – postać działa według swojej ideologii, wykonując czynności z nią związane dość często.
Mocny – postać dokonuje wszelkich starań by działać wobec otaczających ją osób w sposób, jaki nakazuje jej charakter (jednak to nie jest działanie narzucone przez coś. Postać je wykonuje dobrowolnie).
Fanatyczny – postać robi wszystko, by tylko działać według jej ideologii. Staje się to głównym celem jej życia i byłaby w stanie je poświęcić, byle tylko spełnić swój duchowy obowiązek.
Stosunki te określają również, jak ciężko postać może zmienić swój charakter. „Lekki” to jest dolna granica, jeśli postać wykona kilka działań sprzecznych ze swym charakterem, zmieni się on. Fanatyczny jest najsilniejszy. Aby zmienić charakter, trzeba przechodzić przez wszystkie stosunki, aż do lekkiego.
A oto schematy charakterów, wraz ze stosunkami:
Dobry(lekki): Człowiek od czasu do czasu komuś pomoże, czasem za pieniądze, rzuci miedziaka żebrakowi.
Dobry(przeciętny): Osoba jest zaangażowana w czynienie dobra, gdy widzi cierpiącego, bezdomnego stara się mu pomóc, powstrzymuje przestępców. Wypełnia go chęć niesienia pomocy.
Dobry(mocny): Bohater zawsze musi pomóc potrzebującemu, pozwalając na swoje własne cierpienie, dla dobra innych. Zło każe z należytą surowością. Takie osoby często pomagają znaleźć mieszkanie bezdomnym i żebrakom. Pomaga innym rozwiązując ich problemy.
Dobry(fanatyczny): Życie składa się tylko na czynienie dobra i plenienie zła wszelkimi możliwymi sposobami. Każdy żebrak musi mieć dom i jedzenie, nikt nie może być nękany ani prześladowany. Przestępcy i źli ludzie są zawsze zostaną ukarani, może nawet zabici.

To samo tyczy się również się zła, prawa, chaosu i neutralności. Jednak w wypadku tej ostatniej zasada jest inna. By przejść na skrajny charakter należy mieć lekki stosunek do neutralności. Silniejsze stosunki pokazują jak postać stara się nie angażować w konflikty oraz jak próbuje nie popadać w skrajności.
Możliwe są różne kombinacje charakterów i stosunków. Np. praworządny (mocny) zły (lekki).
Pomimo stosunków, charaktery nadal pełnią swoją rolę mechaniczną. Pozwala to na dwóch różnych praworządnych dobrych paladynów, tylko że jeden może podchodzić do swego zadania opieszale, a drugi traktować to z jak największym poświęceniem.

Co o tym sądzicie?

Deemer

Według mnie nie jest to potrzebne i sprowadza wiele kombinacji. Co w wypadku czarów oddziałowujących na charaktery?
Cóż, zauważmy, że ten napis w rubryce charakter, czy będzie on "Praworządny neutralny" czy "Praworządny (mocny) neutralny (lekki)" nie robi nam różnicy. Ma to stosunek tylko na czary, awansowanie w klasach itp. I tak każdy z nas wie jaka jest nasza postać, a inni dowiedzą się po jej działaniach.
Druga sprawa, taki podział jest bardzo względny. Pomiędzy neutralnym a chaotycznym łatwo zobaczyć różnicę, łatwo wybrać swój charakter. A ciężko by mi było zdecydować czy jestem chaotyczny(lekki) czy chaotyczny(przeciętny), taka decyzja sprawiłaby mi trudność i nie byłbym jej do końca pewien. Każdy inaczej może rozumieć takie wyrażenie.
Preferowałbym rozwiązanie, które wymagałoby od gracza opisania charakteru postaci, w ramach jej tworzenia. Nie tworzyłoby to skomplikować mechanicznych, a byłoby jeszcze lepszą odpowiedzią na zadane pytanie: jaka tak na prawdę jest postać.

Kamulec

Jeżeli chodzi o zdefiniowanie postaci, to najważniejsze jest wymyslenie psychiki postaci. Określenia charakteru mają znaczenie mechaniczne, nie starczy wybrać charakteru, by odgrywać dobrze postać.
Moje zastrzeżenia:
- czym się według ciebie różni dobry (lekki) od neutralny (lekki)? Przecież postać neutralna, może jak najbardziej rzucić co jakiś czas miedziakowi miedziaka. Neutralny jest przeciętny człowiek, zaś przeciętny człowiek ma już tak skonstruowaną psychikę, iż nieraz chce pomóc (a nieraz obgadywać sąsiada).
- MP będzie cały swój wysiłek wkładał w uchwycenie niuansów między charakterami
- po co to pisać? Skoro to nie ma wpływu na mechanikę, nie ma tez wpływu na odgrywanie (bo jest jego pochodną) i nie stanowi cechy zewnętrznej, to nie wpływa na rozgrywkę. Granica miedzy charakterami i tak jest ciężka do określenia i na swoim przykładzie widzę, że nie zawsze jest oczywiste, czy BG jest CN, czy ND.

Podsumowując: Dużo pracy, zamieszanie i brak realnych korzyści. Uważam, że zastosowanie takiego systemu będzie błędem.

Szajba

Cubuk, wymyśliłeś ciekawą rzecz, w którą zapewne włożyłeś co nie co wysiłku. Czytałem z zainteresowaniem. Tym bardziej przykro mi mówić, że moi przedmówcy mają rację. To jest niepotrzebne i tylko będzie robiło zamieszanie.

Eiravel Lyaral · Gość

Teoretycznie można wprowadzić, tylko po co?