Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Rudzia

Oto miejsce na dyskusję o subkulturach. Piszcie: kim jesteście albo dlaczego nie jesteście, z czym się identyfikujecie a kogo nie lubicie (albo inaczej: dlaczego jesteście punkami i nie lubicie skinów Very Happy

to tylko żart)
Na rozkaz L. zaczynam od siebie:):
Jestem punkowcem, od kiedy dwa lata temu pojechałam na Woodstock. Zawsze byłam outsiderem i nikt mnie nie lubił (tylko nie piszcie, że ich rozumiecie, proszę.) Buntuję się przeciwko konsumpcyjnemu podejściu do życia i brakowi przyszłości. Chcę być wolna, więc mam spore problmy z autorytetami, zwłaszcza w szkole, ale za to także nie palę, nie piję itd. Do muzyki punk mam stały dostęp, bo mój ojciec tego słucha i jak zapuszczę jakiś łomot, to się nie wydziera, tylko jest dumny że się w niego wdałam. Nie lubię skinheadów. Zawsze uważałam, że ludzie powinni być oceniani po tym, jacy są, a nie po tym, skąd są. Dlatego jak w tym roku na Woodstocku usłyszałam tych * drących się wniebogłosy: "* Żydów", to aż mnie krew zalała.

Liverrin

Zaczniesz od siebie, żeby temat miał rację bytu? ;)

Deemer

Nie przynależę do żadnej subkultury. Staram się sam kreować swój światopogląd. Zgadzam się ze zdaniem Inmemoriala:

Bel-ort

Nigdy nie starałem się utożsamiać z subkulturą. Niestety coraz częściej zauaważam, że ludzie którzy mnie otaczają nie mają za grosz tolerancji. Nienwidze kiedy ktoś ocenia drugą osobę po pozorach, lub co gorsza po plotkach. Sam nie plotkuje, nie pije, nie pale, nie zarzywam narkotyków (nienawidze ludzi którzy ćpają), słucham metalu i ciężkiego rocka. Byłem wierzący, a teraz w nic nie wierze (rodzice powiedzieli mi prawde o świętym mikołaju Crying

). Ogólnie nie nazywam swoich przekonań. Uważam, że coś takiego ogranicza człowieka.

Smarka

Kamulec

Członek subkultury to często właśnie szarak: W końcu realizuje swoją potrzebę przynależności. Nie jest jednak oryginalny, raczej nie należy do indywidualistów.

Uważasz, że wszystkie osoby, które uznają się za punków lubia punk, lubią wyglądać jak punk i maja dokładnie te same poglądy? Sądzę, że nie wszytskie. Raczej znaczna ich część podziela tylko część cech, a reszte przyjmuje "z narzucenia" dopiero potem, podświadomie, uznając je za własne wybory.

Walki między subkulturami? Do subkultur należy więcej ludzi "z blokowisk", niż "porządnych". Blokowisko predysponuje do przyjęcia tej subkultury, która dominuje, albo innej, jeżeli chce się odciąć lub ejst się odrzuconym od grupy. Wiele osób i bez "subkultury" by chciało kogoś obić, tak, z głupoty i dla rozrywki, bo nie ma pomysłu na lepsze spędzanie czasu. To automatycznie rodzi odwet. Potem przenosi się an bardziej inteligentnych członków subkultur i ostatecznie ci, którzy należą do danych subkultur, a są ponad takie bzdurne powody do bijatyki, nie mają jak tego powstrzymać i dodatkowo padają ofiarami "nienawiści".

Takie jest moje zdanie.

Smarka

Rudzia

UWażam, że prawdziwi punkowcy, czyli dzieci-śmieci, to nie jakieś smarki (zbierzność słów przypadkowa, Smarka, nie obraź się), które myślą, że jak założą "kostkę" (brr, co za słowo) i napiszą na ścianie "punx not det" (przez x), to są punkami. Moim zdanie punkiem, śmieciem, trzeba się urodzić. Czy wiecie, jak to jest, jak dresy rzucają w ciebie żwirem i doskonale wiesz, że jeszcze żyjesz tylko dlatego, że mimo upału założyłaś glany? Albo kiedy dorosły człowiek, którego nawet nie znasz, woła do ciebie "Ty szatanie jeden"? Albo kiedy małe dzieci wrzeszczą na twój widok "Strzelaj, potwór idzie"? Albo kiedy masz osiem lat i rówieśnicy nie mają oporów przed powiedzeniem ci, że nie chcą się z tobą bawić, bo jesteś "taka głupia"? Albo kiedy wychowawczyni mówi ci, że jej nie obchodzi, czy jesteś punkowcem, rockowcem czy diskomułem, po czym stawia ci zachowanie poprawne informując cię, że zachowujesz się najgorzej w klasie? Czy bycie śmieciem nie jest przyjemne?

Bel-ort

Troche straszne jest to co napisałaś. Tacy ludzie, bez krztyny tolerancji w sercu są właśnie najgorsi, ale tego się nie zmieni. Niestety prawda jest taka, że na jedną osobę któracoebie akceptuje przpyapada całe osiedle które traktuje się jak śmiecie. Dlatego według mnie nie powinno się obnościć swoimi przekonaniami.

Inmemorial

Subkultury... to temat tak irytujący mnie, że cięzko mi to wyrazić. Ale cóż trzeba zająć jakieś stanowisko. Nie czuję się członkiem żadnej takiej namiastki społeczeństwa. Pewnie byłbym metalem ale nigdy nie lubiłem "czarnego " stylu, kolory muszą być! Do tego dobrze dobrane,m przynajmniej w moim przypadku. Piję na umór, palę paczkę dziennie i to dopiero początek ale nie wole zachować odrobinę tajemniczości. Problem identyfikacji z grupą może w moim przypadku wynikać też z braku finezji jeśli chodzi o poglądy.

"Czy wiecie, jak to jest, jak dresy rzucają w ciebie żwirem i doskonale wiesz, że jeszcze żyjesz tylko dlatego, że mimo upału założyłaś glany? Albo kiedy dorosły człowiek, którego nawet nie znasz, woła do ciebie "Ty szatanie jeden"? Albo kiedy małe dzieci wrzeszczą na twój widok "Strzelaj, potwór idzie"? Albo kiedy masz osiem lat i rówieśnicy nie mają oporów przed powiedzeniem ci, że nie chcą się z tobą bawić, bo jesteś "taka głupia"? Albo kiedy wychowawczyni mówi ci, że jej nie obchodzi, czy jesteś punkowcem, rockowcem czy diskomułem, po czym stawia ci zachowanie poprawne informując cię, że zachowujesz się najgorzej w klasie? Czy bycie śmieciem nie jest przyjemne?"

Zabawne jak na moje to niewiele trzeba mieć z punka żeby napotkać w naszym kraju na coś takiego. Nie trzeba być punkiem żeby zostać zaatakowanym przez dresów wiem z własnego doświadczenia. Szatanie jeden? Całkiem intrygujące, metale, goci i inni pewnie nie mają takiego problemu, ja mam dopiero jak się odezwę i jestem w złym nastroju. Co to są małe dzieci? Nie zauważam takich śmiesznych robaczków. To z rówieśnikami w wieku 8 lat jest po prostu śmieszne. Ja też miałem poprawne za grzechy których razem z moimi sojusznikami się dopuszczałem. ;P

Czy bycie śmieciem jest przyjemne? Ty musisz to lubić, inaczej nie byłąbyś śmieciem. Po za tym czy bycie tr00000 nie polega na tym, że przyjmujesz razy i obelgi z perfidnym uśmiechem i rozrywasz swych wrogów na kawałki? Jestem zwyczajnym facetem, ale rozrywanie wrogów na kawałki zawsze pomagało jeśli ktoś odważył się mnie obrazić. Oczywiście istnieją wyjątki od tej reguły.

Kamulec... więcej ludzi z blokowisk? Może na przykład dlatego, że Polska to jedno wielkie blokowisko/smietnisko? Porządni należa w dużej mierze, stać ich na oryginalne nike, mogą być tr00 bo ich stać. A z kimś muszą się zadawać, inaczej zostaną wyklęci a część ludzi źle to znosi.

Rudzia

Inmemorial

Dzieci sąpo prostu okrutne. Nie chcą się bawić z grubasami, chudzielcami, dziećmi innej wiary. To zwami jest coś nie tak jeśli nie umiecie o tym zapomnieć. Co ma dziecięce okrucieństwo wspólnego z problemami alkoholowymi? Po za tym skąd wiesz, że nie wiem o co chodzi?

Rudzia

1.Gdybyś wiedział, to byś się nie śmiał.
2."Dziecięce" okrucieństwo ma z problemami alkoholowymi to wspólneg, że jest w ogóle nieśmieszne.
3.Dlaczego usprawiedliwiasz nieletnich sadystów?

Hasir

Jakiś gość z Polskiego Kina rzekł, że jak ktoś w młodości nie był socjalistą to na starość będzie świnią. Podobna rzecz ma się w kulturze USA'ków, kim byli najlepsi maklerzy i prawnicy w młodości? Hipisami.

I dlatego subkultury, takie czy inne, być muszą. Aby dziecko się jakoś rozwijało. Rzecz tylko w tym, by w końcu kiedyśtam dorosnąć, a nie nadal być niedorozwojem.

Rudzia

O boże! Sugerujesz, że hipisi mają szansę w przyszłości zostać MAKLEREM? A tak dobrze się zapowiadali, pokój, miłość... A teraz KASA!

_________________________________
Rudzia: Maksymalnie dwa znaki zapytania. Zresztą nie wiem, co ten post wnosi. To było stwierdzenie faktu, nie zaś opinia. Z faktami sie nie polemizuje.
WP Kamulec

Inmemorial

Pokłońmy się przed złotym cielcem. ;P

Kasa jest... dobra! Za co ludzie kupią sobie xbox'a?

Hmmm... może by stworzyć subkulture kasy?

Hasir

Ale wedle tej zasady dzieci, będące w subkulturze KASY, na starość nie będą umieli obracać KASĄ. Więc lepiej na odwrót - rozpowszechnić Hipisów by na przyszłość mieć dobrych bankierów!

Huzar

Albo mi się wydaje, albo mówicie zupełnie nie o tym o czym powinniście. Wdajecie się w przepychanki słowne, zamiast konstruktywnie rozmawiać na temat. Co do dzieci, w tym wieku są one odzwierciedleniem "domu" i jego wychowania. Są okrutne, bo dostają pasem od rodziców, gdzie panuje agresja, to samo w telewizji, to samo na podwórku...
Jeśli pokaże się to z drugiej strony, dzieci aż będą ciekawe, w co wierzy inne dziecko (w sensie w jakim duchu go wychowują), a potem: Mamo, a w co my wierzymy? I to nie jest utopia! To po prostu ogrom pracy. Teraz...
Subkultury (dla mnie) nie są zamykaniem się w jakiejś konwencji, za którą na krok nie wolno wykroczyć. To raczej przyjęcie pewnych wzorców zachowań czy przekonań. Ludzie myślący podobnie (nie tak samo!), mający podobne upodobania lubią rozmawiać ze sobą. Dlaczego mam mieszać się z jakimiś dresami, którym we łbie palenie papierosów, ćpanie, podryw albo bójka? Którzy używają rozbudowanych przerywników dla zaznaczenia przecinków w wypowiedzi? Oczywiście, jest to uogólnienie i nie mówię że nie ma wyjątków. Wolę punków, lekkich furiatów, ale ogólnie pogodnych ludzi, którzy mają wiele z przyziemnych spraw w głębokim poważaniu. Dlaczego mam rozmawiać z jakąś plastic-barbie w miniówie, że pośladki i majtki widać, skoro mogę spodziewać się że we łbie ma bagno? Wolę porozmawiać z jakimś odszczepieńcem dziwnie wyglądającym, bo jeśli nie jest to tylko niechlujne zarzucenie na siebie jakiś szmat, ale przemyślane czy "wyczute" dobranie części wyglądu, taki ktoś powinien być zdolny do rozmowy bez cominutowych przerw spowodowanych wariackim czy nerwowym śmiechem.
Bycie w jakiejś subkulturze to jak wejście do jakiejś, nie wiem czy trafnie porównam, organizacji, tyle że bez wyłożonego celu, to zrzeszenie gromadzące ludzi pewnego typu (typ jest bazowy, z niego rozchodzą się indywidualne preferencje) by mogli łatwiej odnaleźć się w tłumie. A wygląd zewnętrzny jest komunikatem, z kim ma się do czynienia. Ksiądz też ma przynajmniej honoratkę, prawda?
Zresztą, czy to nie tak jak w niemal wszystkich RPG? Wybieracie klasę, umiejętności, wygląd... Sami sobie odpowiedzcie, dlaczego tak a nie inaczej. I rzadko kiedy trafiają się dwie takie same postaci, o ile w ogóle.

Na zakończenie powiem, że sympatyzuję z metalami, wydają mi się twardzi, ale spokojni i szukający "głębszych przeżyć", głównie myślę o duchowych... Dziecinnie widzę w nich duchowych spadkobierców rycerstwa. Metalem chyba nie mam prawa się nazywać, bo za miły dla obcych ludzi jestem. Dobre zdanie mam o większości subkultur wywodzących się z rocka.

A kostka to wygodny plecak, który może przydać się w każdej chwili (choćby do noszenia piwa), a do tego łatwy w ozdabianiu. O!

I nie piję (dopiero smakowałem, czy mi coś podejdzie), nie ćpam, bo nie potrzebuję i nie palę, bo to śmierdzi. Dziękuję, jeśli ktoś do tego momentu doczyta.

Anachid

Ot i okazało się że w całej zaśmieconej i zablokowanej (od blokowiska) Polsce tylko Rudzia przyznaje się do subkultury. Nieźle zwarzywszy fakt że subkultury zaczynają się już od grup nieformalnych, czyli np. kolegów z jednej szkolnej ławki. Rozumieją się oni lepiej niż z całą klasą ich poglądy są zbliżone. Czy wynika z tego że taka znajomość jest ograniczająca i w bija w kanon postępowania? Ponieważ tych dwóch kolegów (mających podobne poczucie humoru czy skłonność do bicia słabszych, wszystko jedno) robi wszystko razem i w podobny sposób? Czy może taka subkultura rozwija? Wspólne robienie tego czy tamtego dla tych ludzi coś znaczy. I BARDZO dobrze. Co kto sobą reprezentuje to świadczy tylko o nim. Wszelkie grupy nawet nazwijmy je subkulturami są wg. mnie korzystne. Rozwijają!

Ja zawsze potrafiłem pogadać z dresem, metalem czy punkiem. więc może jestem po części każdym z nich. Odpowiadając dalej na pytanie nienawidze głupoty.

"Są we wszechświecie dwie rzeczy nieskończone. Kosmos i ludzka głupota, ale co do kosmosu to nie jestem do końca pewien." Albert Einstein

Huzar

Wszystko zależy od człowieka, czy da się wciągnąć i przekabacić na jakąś subkulturę, czy dołączy do niej z potrzeby ducha. Metalowcy bardzo mi się podobają, naprawdę, ale część z nich otwarcie mi mówi, że za łagodny ze mnie człowiek... Zresztą w niektórych kręgach przynależność do danej subkultury rozumiana jest sama przez się i nie wypada nawet mówić "jestem rockmanem", "jestem gothem". U metali jest to tolerowane, choć preferowane jest przynależenie z potrzeby, a nie z wyboru.

I co Wy tak z tym "dresiarskim" biciem słabszych?

maxus

Nie pije, nie pale, nie zażywam narkotyków!
Sam czuję że bliżej mi do metalowca(słucha wielu typów muzyki ale najczęściej power metalu8-[ ) niż do innych subkultur, ALE: Ubieram się jak "ziomal"(raper, czy inne takie coś... d'oh!

). Stawiam na wygodę, a nie na to by wyglądać jak metal(choć przeważnie nosze ciemne ciuchy... Cool

). Wieżę w Boga, choć mam tyle wątpliwości, widzę tyle zła.
Sami zdecydujcie do jakiej Subkultury należę! Mr. Green

Co do dresów? Nie lubię ich po prostu!

janior123

No cóż.Ja osobiście jestem metalowcem.

Nefarius

To jak się tu wszyscy zwierzają to i ja coś opowiem. Ja jestem... Kibicem. Czasem pseudo, czasem fanatycznym, ale zawsze kibicem. Potrafię jechać prawie dwanaście godzin na stojąco w pociągu w super ścisku po to, żeby wejść na 30 minut na stadion pośpiewać trochę i wracać drugie dwanaście godzin na stojąco w pociągu. Jakiej słucham muzyki? Każdej. Głównie HH polski. Ale lubię posłuchać poważnej muzyki, jazzu, metalu, rocka i czasem techno (najrzadziej). Nie palę, piję czasami z okazji lub na meczu piwo czy dwa (chyba, że jest długa droga ale to wtedy nie piję na szybko tylko na spokojnie). W Boga nie wierzę, ani tym bardziej w kościół. Nie wierzę w koniec świata w 2012 roku.

Kiedy nie byłem zaręczony przesiadywałem na ławce pod blokiem, więc po części i blokersem. Koleguję się z skeitami, metalami i nawet z kilkoma kibicami drużyn, za którymi delikatnie mówiąc nie przepadam. Nie wstydzę się tego komu kibicuję ani się nie boję. Mam wytatuowane klubowe emblematy. Jestem fanatycznym Silesianem. Tym się szczycę i z tym się utożsamiam... Też za sprawą tatuażu.