Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Max

Dotyczy to po części klimatu gry, po części możliwości, która na pewno zmotywuje graczy. Podobnych dyskusji było już wiele, ale właśnie kumpel przypomniał mi sytuację z drobnej kampanii, którą miałem okazję prowadzić i chciałbym się nie podzielić. Otóż:

Epickie bitwy na niskich poziomach postaci.

Kiedy prowadziłem grę miała miejsce taka sytuacja, że grupa śmiałków została wysłana na zwiad w związku z coraz częściej pojawiającymi się potworami na skraju gór. Oczywiście inni, mniej oficjalni interesanci, poprosili wcześniej tych samych śmiałków o dostarczenie pewnego przedmiotu, który mógłby znajdować się w posiadaniu tych właśnie potworów.
Grupa wyruszyła na zwiad, odkryła obóz orków w liczebności około setki, dowodzony przez pięciu półorczych barbarzyńców. Grało wówczas trzech graczy, ich postaci miały poziomy 2. Dodatkowo do drużyny zwerbowanych zostało trzech BN-ów.
Jak to gracze, bez zbędnych ceregieli, postanowili zaatakować obóz na własną rękę. Co trzeba im przyznać sprawę rozwiązali pomysłowo, gdyż przed atakiem, jeden z graczy w przebraniu, wspomagany magicznymi iluzjami, zaprawił orcze kociołki ze strawą grzybkami, wilczymi jagodami i wszystkim, co kto miał ciężkostrawnego pod ręką. W ten sposób wyłączyli z walki część orków, ale mimo to pozostała im spora grupa (uznałem, że do walki zdolnych będzie 60 potworów).
Sam atak też był przemyślany, gdyż rozpoczął się podpaleniem kluczowych punktów obozu, niemniej przewaga liczebna wroga była zatrważająca.
Bitwa była bardzo długa, czterech z sześciu członków drużyny straciło przytomność w czasie walki, kapłan siejący swą krótką włócznią spustoszenie w szeregach wroga kończył starcie stojąc na stercie złożonej z ciał sześciu orków.
W każdym razie cała wyprawa została okrzyknięta za epickie starcie i wszyscy gracze cieszyli się możliwością tak widowiskowych dokonań na niskim poziomie postaci. Myślę, że to ciekawa sprawa, organizować od czasu, do czasu podobne starcia, aby gracze mogli poczuć, że ich postaci nawet na niskim poziomie coś znaczą (szczególnie, jeśli nie gra się jednej długiej kampanii, a często zmienia scenariusze i znów zaczyna grę od niskich poziomów).

Ciekawe było również to, co drużyna zrobiła z łupami wojennymi. Dwa wozy, jakimi dysponowali, były wyładowane bronią i zbrojami, a czyszczenie i łatanie ich przed hurtową sprzedażą straży miejskiej zajęła drużynie tydzień- z wykorzystaniem pomocy miejscowych dzieciaków.

Kondeks

Owszem jestem zwolennikiem podejścia, że gracze jeżeli zrobią coś naprawdę dobrego to moga pokonać dużo silniejszego przeciwnika. Jednak to co zrobili to był popis głupoty. Powinni znać swoje możliwości, a nie podchodzić do sprawy 'a spróbujemy, co nam szkodzi'. Ich bohaterowi musieli być nienormalni, żeby sami na to się zdecydować. Nieźle musiałeś im to ułatwić skoro dali radę.

Kiedyś sam tak prowadziłem, ale odszedłem od tego stylu gry. Sesje tego typu szybko się nudzą.

Dlatego nie polecam takiego podejścia.