Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Kuba86

Witam! Jestem baaardzo początkującym Mistrzem Podziemi i niedługo poprowadzę pierwszą sesję z równie początkującymi graczami (nie ma nikogo zaawansowanego, kto mógłby mistrzować). Przygotowując się do sesji natrafiłem na pewien problem. Jeśli drużyna trafi na potwora (niech to będzie otyugh) opisuję im go - to jest dla mnie jasne. Ale co dalej? Czy mam im od razu powiedzieć, że dany potwór to otyugh, czy może będą mogli się dowiedzieć od kogoś, znaleźć jakieś informacje, ew. wykonać test jakiejś wiedzy (w tym wypadku chyba "wiedza:natura"), a dopóki nie dowiedzą się czegoś o nim będzie to "żyjący w odpadkach potwór o trzech mackach" (czy coś w tym rodzaju)?

Goku17

Postacie graczy nie mogą mieć pojęcia o potworze, jeżeli nie posiadają danej wiedzy na jego temat. Nie możesz im powiedzieć, że jest taki a nie inny potwór, chyba że jeden z nich miał już z nim styczność lub coś w tym rodzaju. Pamiętaj że są to postacie graczy, nie sami gracze. Nigdy nie pokazuj im potworów w księgach itp. To nie są informacje dla nich.

P.S

U nas na sesjach istnieje wiedza "potwory", właściwie dzięki temu mamy jakieś informacje o nich ;)

Lord Xan

Zasadniczo powinno to wyglądać tak, że opisujesz im wygląd napotkanego zwierzęcia. Sprawdzasz, jakie kategorie wiedzy posiadają postacie twoich graczy i odpowiednim z nim pozwalasz wykonać rzut (w przypadku otyugha będzie to wiedza (lochy, bo jest on wynaturzeniem). To, ile informacji na temat stworzenia należy się graczom jest baaardzo płynne i słabo zdefiniowane, jednak za rzut wysokości 10+rasowe KW (niektóre źródła liczą z innych wzorów) gracze poznają nazwę, typ i wszystkie jego właściwości, a także jakąś krótką i treściwą charakterystykę. Każde kolejne 5 to już kolejna przydatna porcja informacji, i tak na przykładzie trolla:
Widzicie przed sobą wielkiego, ponad dwuipółmetrowego humanoida. Ma długie, potężnie umięśnione, pokrzywione kończyny z ostrymi pazurami i twardą, [pokrytą ropnymi bąblami i jakby żyjącą, zielonkawo-żółtą skórę. Jego małe oczka spoglądają na was z nienawiścią znad dziwacznie zwisającego nosa, jednak po spotkaniu się waszych spojrzeń, ten rusza do szaleńczej szarży!
Sprawdzasz, który z nich ma przynajmniej jedną rangę w wiedzy (natura), załóżmy, że to Reven, Druid z Wysokiego Lasu. Podaje wynik rzutu, porównujesz go z ST 16, i teraz:
Jeśli uzyskał przynajmniej 16: To troll, straszliwy odszczepieniec giganciego rodu. Jak każdy gigant widzi dobrze w ciemności, choć nie grzeszy inteligencją. Bez strachu będzie walczył do samej śmierci... a jest bardzo twardym przeciwnikiem.
21+ Wynika to z faktu, że posiada naturalną zdolność regeneracji. Nic sobie nie robi ze zwykłych ataków, a nawet rozczłonkowany potrafi się zrosnąć i niemal zmartwychwstać. Słyszałeś, że można go jednak wprowadzić w stan nieprzytomności powodując wielkie obrażenia, następnie spalić jego ciało. Wtedy już nie wstanie.
26+ Właściwie to ataki ogniem i kwasem są w pełni skuteczne przeciwko tym potworom. Jeśli walka wam nie pójdzie, ucieczka może być bardzo trudna - trolle dysponują bowiem doskonałym węchem. Trzymajcie się też z dala od jego pazurów! Jeśli trafi oboma, to może rozerwać ciało na strzępy.
Itd., później coraz ciężej coś wymyślić. Ale - ktoś kto uzyska wyższy rzut raczej nie potrzebuje nic więcej wiedzieć o trollach Very Happy

Pamiętaj, że tylko postać, która rzut wykonała, dowiaduje się tego wszystkiego. Jeśli chce, żeby reszta postaci zachowywała się odpowiednio do posiadanej przezeń wiedzy, to musi im to w jakiś sposób przekazać - czyli najczęściej po prostu powiedzieć, chociaż pamiętaj, że tacy przeciwnicy znają wspólny. Omawianie taktyki, stojąc twarzą w twarz z rozumnym wrogiem, to jednak nie jest najgenialniejszy z pomysłów.

Kamulec

ST możesz też oczywiście zmieniać. Potwór dość powszechny (w moim świecie np. troll) ma niższą ST, natomiast potwór dość rzadki (np. jakieś dziwactwo z Księgi Potworów II) wyższą. Pamiętaj, że postać mogła też słyszeć błędne informacje, pomylić potwora z czymś innym itp. Oczywiście im mniej ktoś posiada informacji fachowych, tym większa szansa, że oprze się na mitach.

Notabene jako MG możesz też pozwolić graczom na skorzystanie z innej wiedzy, gdy we właściwej rang nie mają - wtedy jednak wzrasta szansa, że część informacji będzie błędna np. gdy postać opiera się na legendzie o walce z trollami.

Jeżeli wykorzystasz informacje błędne pamiętaj, by nie przesadzać - wiedza jednak ma bardziej pomagać, niż szkodzić.

Rzutów nie musi wykonywać gracz, może niejawnie wykonać go MP. Sam zwykle tak robię. Ma to dwa plusy:
1. Gracz nie wie, jak bliskie prawdzie są podane informacje i ile przemilczałeś (np. czy istota nie ma więcej właściwości, czy ich nie podałeś)
2. Możesz rzucić przed sesją i przygotować karteczki z informacjami, do rąk własnych każdego z graczy. Dzięki temu unikniesz problemu z mówieniem o wiedzy jednej postaci przy wszystkich.

Lord Xan

Pomysł z wykonaniem rzutów przed sesją i zrobieniem karteczek wydaje się naprawdę dobry, jeśli z góry zakładasz pewne walki. Dzięki, Kamulcu, za pomysł.
Jest z tym niestety jeden problem - nieprzewidziane plusy do umiejętności, atrybutów czy nawet przerzuty - które przecież gracz może zadeklarować dzięki jakimś atutom czy zdolnościom klasowym. Nie będę już przywoływał tak prostego przykładu jak spryt lisa.
Co ciekawe, Monster Manual IV i V podają już przygotowane porcje informacji na każdą wysokość rzutu, jednakże podstawowe ST ustalają na 10+SW potwora - co nie zgadza się z podręcznikiem gracza. Cóż, do wyboru MG. Mi osobiście ta opcja wydaje się bardziej dopasowana do potrzeb rozgrywki, wtedy ktoś ładujący pełną rangę w odpowiednią wiedzę zawsze będzie posiadał jakąś wiedzę o potworze będącym dla niego wyzwaniem.

Kamulec