Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Emil

Tytuł: Magia Faerunu
Tytuł oryginału: Magic of Faerűn
Dodatek do Zapomnianych Krain
Opracowanie: Sean K. Reynolda, Duane Maxwell, Angel Leigh McCoy
Tłumaczenie: Marcin Kowalczyk
Cena: 59 zł(w większości sklepów książka jest przeceniona)
Stron: 192
Oprawa: miękka
Data wydania: 2001
Data wydania w Polsce: marzec 2004

Autor recenzji: Emil ‘LOL’ Smyk
Redakcja: Kamil "Kamulec" Chmiel

Trzeci dodatek do świata Zapomnianych Krain. Kiedy dostałem książkę w swoje ręce doznałem zaskoczenia. 59 zł i miękka oprawa, to było co najmniej dziwne. Jednak podczas dalszego przeglądania podręcznika moje emocje się uspokoiły. Został on utrzymany w klimacie Forgotten Realms i 7 rozdziałów zachęciło mnie do jego kupna.
Wprowadzenie. W części tej zawarty jest list Khelbena „Czarnokija”. Część ta, mimo że krótka, bo jedno stronicowa, budzi podziw i muszę przyznać, że nawet teraz, gdy sięgam po tą książkę lubię go sobie przeczytać. To zawsze poprawia mi humor.
Rozdział pierwszy, Zrozumienie Magii. Opowiada o historii magii i jej działaniu, oraz pomaga zrozumieć jej istotę. Rozdział mówi wspomina też o pierwszych jej użytkownikach. W sumie nic ciekawego, więc przejdźmy dalej.
Rozdział drugi, Odmiany Magii. Moim zdaniem to najlepiej, opracowana część tego podręcznika. Opowiada o rodzajach magii np. wysokiej magii elfów, magii runicznej, magii klejnotów oraz tym, co najciekawsze, czyli pojedynkach magów. Rozdział ten polecam przeczytać każdemu MP. Jest on przerażająco ciekawy i może stanowić inspiracje zarówno dla graczy jak i prowadzącego.
Rozdział trzeci, Praktykujący magię. Na początku znajdziemy parę porad technicznych, m.in. ST rozpoznania czyjejś osobistej runy, różnego rodzaju atuty i stworzenie magicznego tatuażu. Moim zdaniem twórcy mogli oszczędzić sobie powtarzania niektórych z atutów opisanych w innych podręcznikach. Jak na rozdział im poświęcony opisanie tylko siedmiu jest trochę żenujące, szczególnie, gdy jeden z nich pozwala zmienić efekt wizualny czaru. I w końcu coś, na co wszyscy czekali: klasy prestiżowe. Niestety na początku, kiedy przeczytałem ten rozdział, zawiodłem się. Są słabe i raczej dla BN. Po namyśle musze jednak przyznać, iż dają one obfite możliwości wykreowania charakteru naszej postaci. Polecam wszystkim BG z ogromną fantazją.
Rozdział czwarty, Miejsca Mocy. Jest nieco ekscentryczny. Opisane zostały w nim różnego rodzaju dziwadła, jak wybuchowe grzyby i kurhany istot magicznych. Moim zdaniem rozdział ten pozbawiono realizmu, co jednak nie czyni go złym, czy też nieprzydatnym. Większość miejsc tu opisanych może stanowić genialny pomysł na sesję, a w ich wykorzystaniu pomaga dalsza część, zawierająca koncepty przygód.
Rozdział piąty, Czary. Opisano w nim dwieście zaklęć na sześćdziesięciu stronach. Co prawda niektóre są głupie i nieużyteczne, lecz większość wywarła na mnie pozytywne wrażenie. Godnym szacunku jest spis wszystkich czarów z Magii Faerunu i Opisu Świata Zapomnianych Krain z odniesieniem, w którym z podręczników szukać ich charakterystyki.
Rozdział szósty, Przedmioty Magiczne. Opisane zostały rzeczy różnorodne, niektóre użyteczne, inne nie, jednak wszystkie budzące podziw i zmuszające do refleksji. Za przykład może służyć lina z trollowych wnętrzności. W rozdziale tym zostały również rozszerzono listę własności broni i zbroi oraz dodano parę interesujących artefaktów. Przybliżono także dokładne zasady tworzenia magicznych przedmiotów. Jest to najciekawsza część podręcznika, zarówno dla gracza, jak i dla Mistrza Podziemi.
Rozdział szósty, Stworzenia. Opisano tu kilka interesujących istot. Niestety wprowadzenie ich do kampanii nie będzie rzeczą prostą.
Uogólniając: Magia Faerunu to lekki nie wypał. Nie krytykuję tego podręcznika, tylko jego nieproporcjonalnie wysoką cenę. Najbardziej użyteczny będzie dla graczy prowadzących magów wtajemniczeń oraz Mistrza Podziemi, gdy kampania w znacznej mierze opiera się na magii. Warto dodać, iż podręcznik ten przyda się przede wszystkim graczom, którzy pragną, by ich postacie stwarzały wokół siebie magiczny klimat, a nie ograniczały się do roli chodzących, magicznych maszyn do zabijania.
Ocena: Obiektywna 4, subiektywna 5++.