Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

kornel

Celdin Laetri

Nawet bardzo bezsensowne...-nic nie powiedział tylko się uśmiechnął.
-Ja zgadzam się na ryzyko, gdzie dokładnie podpisać?

Bel-ort

Naoerytinan wyjął zza pasa cztery pergaminy i wręczył każdemu z was. Po rozwinięciu zauważacie, że pergamin ma troche lat. Do pergamina był też dołączony rysik. - Tylko ostrożnie, ten pergamin ma kilkaset lat. Od dawna czekamy na spełnienie przepowiedni.

Deemer

Aaron Nobalis

Półelf zaczął uważnie czytać wręczony mu dokument. Zawsze był uczony, by nie podpisywać niczego, czego nie jest pewien.

Liverrin

Liverrin Claron „Promień Blasku”

Elf rzucił okiem na wręczony mu pergamin. Trzymał go delikatnie. Zerknął na Naoerytinana, potem na Aarona i resztę. Przeczytał uważnie treść, po czym znów przeleciał wzrokiem całość.

Lasard

Freoth Azymut

Freoth wziął delikatnie dokument w swoje ręce i zaczął powoli czytać tekst by czegoś nie pominąć. Gdy tak czytał ten dokument poczuł jak burczy mu w brzuchu, i wtedy przypomniał sobie że wciąż nic nie jadł od dłuższego czasu. Czytał jednak dalej.

kornel

Celdin Laetri

Celdin delikatnie złapał pergamin. Uważając, aby go nie zniszczyć szybko przeczytał go i bez wahania podpisał. Po tym przeczytał go jeszcze raz i oddał.

Deemer

Aaron Nobalis

Półelf dokonał dogłębnej analizy dokumentu. Wymóg podpisania skłonił go do refleksji. Wszystko idzie zbyt idealnie. Być może to pułapka? Ale po upewnieniu się, że w dokumencie nie ma haczyka, wziął pióro i delikatnie go podpisał.

Liverrin

Liverrin Claron „Promień Blasku”

Elf, widząc, że towarzysze podpisują dokument, bez wahania, delikatnie chwycił rysik w dłoń i wykonał parę zawiłych, subtelnych linii.
[Potem oddał pergamin.]

Lasard

Freoth Azymut

Freoth wziął do ręki pióro i delikatnie podpisal się na pergaminie, a nastepnie wręczył go Naoerytinan'owi.

Bel-ort

Naeorytinan zebrał wszystkie papiery nieprzegląając ich. Podniósł ręke do góry na co przybiegła od razu służba. - Dobrze, tę noc przenocujecie jeszcze tutaj. Służba wskaże wam droge do pokoi. Ja udam się na burzliwą rozmowe dotyczącą mojej i waszej przyszłości. Jutro spotykamy się w głównym holu. Tam was poinstruuje co do waszych dalszych losów. - Uśmiechając się przeszdeł do sali tronowej. W tym momęcie odezwał się zielonooki elf - Prosze za nami - po czym machnął ręką i zaczą iść w strone najbliższych drzwi.

Lasard

Freoth Azymut

Freoth ruszył za mężczyzną
-Przepraszam że pytam, ale czy dostaniemy coś do jedzenia i picia bo dość długo już nie miałem nic w ustach?

Liverrin

Liverrin Claron „Promień Blasku”

Bard poszedł za zielonookim elfem. Szybko podchwycił słowa Freotha.
- To prawda. Jakem podróżuję parę dni, tak żywiłem się suszonymi owocami, orzechami i kilkudniowym chlebem. Z przyjemnością bym coś przekąsił.
Liverrin lekko się uśmiechnął. Dawno nie pił wina, a miał na nie szczególną ochotę...

kornel

Cledin Laetri

Celdin poszedł za przyjaciółmi. Nic nie powiedział, tylko spojrzał na zielonookiego i jego reakcję na pytania.

Deemer

Aaron Nobalis

Aaron poszedł za resztą towarzyszy. Wiedział, że nie dobrą manierą jest pytanie o jedzenie, ale nie miał za złe towarzyszom że to zrobili - był bardzo głodny.

Bel-ort

Służba bez słowa wprowadziła was do odzielnych pokoi. Krótko potem został wam przyniesiony posiłek. Składał się z dojrzałych owoców, pół bochenka chleba i coś w rodzaju kulki ryżowej z miodem co bardzo syciło. Niedługo po zjedzeniu zmógł was sen. Odpoczynek był błogi i na swój sposób krótki. Kiedy się obudziliście, słońce dopiero wschodziło nad horyzont. Służba jednak nie przychodziła, a nie dała wam instrukcji jak ją wezwać. Rozglądając się po pokojach zauważacie, że stały się bardziej mroczne niż poprzedniego dnia.

Lasard

Freoth Azymut

Freoth powoli wstał z łóżka i ubrał się. Na pokój spoglądał z lekkim ździwieniem jednak szybko przestał się nim przejmować. Nie chciał nikogo budzić ani gdziekolwiek wychodzić bo nie wiedział czy czasem zaraz nie będą musieli ruszać. Otworzył okno i zaczął rozglądać sie po okolicy.

kornel

Celdin Laetri

Elf chwilę poleżał w łóżku, aby całkowicie się dobudzić. Po chwili wstał i zaczął się rozciągać. W końcu sięgnął po jabłko i zjadł je z apetytem. Podszedł do drzwi i otworzył je. Nikogo nie widząc, uznał, że może sobie jeszcze poleżeć. Przed tym jednak ubrał się

Liverrin

Liverrin Claron „Promień Blasku”

Liverrin zjadł i położył się. Szybko zasnął.

Elf przebudził się. Leżał dłuższą chwilę. Przywitał się myślami z Ha-Sal. Ciekawe, co też przyniesiesz mi wraz z kolejnym dniem, pomyślał kończąc.
Usiadł. Rozejrzał się po pokoju. Jego rzeczy były schludnie ułożone przy łóżku, ubranie elegancko poskładane.
Ubrał się powoli, zapinając wszystkie guziki, nie zapominając o tych na mankietach.
Chwilę pochodził po pokoju. Po chwili stwierdził, że powinien poczekać na wyraźny sygnał, aż ktoś po niego przyjdzie. Usiadł na łóżku i chwycił na lutnię. Pobrzdąkał chwilę, nastroił perfekcyjnie instrument.
Zaczął grać. Starą, melancholijną elfią balladę.

Deemer

Aaron Nobalis

Półelf nie bardzo wiedział co robić. Stwierdził, że się ubierze, mimo to, że wolał się najpierw umyć., po tym zaczął szukać lustra. Niezależnie od tego, czy było w pokoju, zaczął poprawiać ręką włosy, znów żałując, że nie zabrał ani grzebienia, ani szczotki.
Gdy usłyszał muzykę, postanowił wyjść z pokoju i poszukać jej źródła.

Bel-ort

W pałacu było nienaturalnie cicho. Oprócz dźwięków lutni, sektor gdzie nocowaliście był martwy.
Wszystko wydawało się takie mroczne i oddalone. Minuty dłużyły się w nieskończoność.

Deemer
Widzisz jak na samym końcu korytarza zatrzymała się jakaś osoba. Popatrzyła na ciebie chwilke i ponownie zaczął iść.
Wtedy jeszcze raz się odwrócił w twoją strone, lecz wtedy naprawde zobaczył, że tu jesteś. Nagle coś zaświeciło ci w oczy. To było światło odbijające się od czegoś co miał w ręce. To był MIECZ...

Deemer

Aaron Nobalis

Widok miecza zaskoczył półelfa. Nieczęsto stawał w sytuacji zagrażającej życie.
- Zaraz zaraz, p-proszę Pana! Czemu od razu Pan wyjmuje m-miecz? - mówił, powoli ruszając się do tyłu.
Wyciągnął rapier, wyciągając go do tyłu, ustawiając go tak, jak zwykł to robić podczas pojedynków.
Robił wszystko by zachować zimną krew, choć raczej mu to nie wychodziło.
- Halo, czy ktoś mnie słyszy!? Potrzebuje pomocy! - krzyknął możliwie najgłośniej.

Bel-ort

Deemer
Postać zbliżała się do ciebie powoli oceniając sytuacje. Rozpoznajesz w nim elfickie pochodzenie, choć było w nim coś demonicznego.

Reszta^^
Słyszycie krzyk Aarona wzywającego pomocy. Przerywa on cisze która dotąd zwisała w powietrzu.

Lasard

Freoth Azymut

Freoth słysząc krzyk natychmiast się odwrócił i pobiegł ku drzwiom. Szybko je otworzył i zaczął sie rozglądać za źródłem owego zamieszania.

Liverrin

Liverrin Claron „Promień Blasku”

Krzyk. Liverrin nagłym szarpnięciem o struny skończył grać. Czuły słuch pozwolił rozpoznać mu w głosie jego nowo poznanego towarzysza. Nie myśląc dłużej, rzucił lutnię na łóżko i wybiegł z pokoju, gotowy do rzucenia czaru, by pomóc przyjacielowi.

kornel

Celdin Laetri

Elf prędko złapał miecz i wyszedł z pokoju. Rozglądnął się w dwie strony. Zlokalizowawszy Aarona i podbiegł do niego. Chwilę później przyjął pozycje obronną.
-Co się stało przyjacielu?