Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Arvelus · Wysłany: Sob 10:52, 27 Mar 2010 Temat postu:

Agadrii

"No... to już coś..." pomyślał w duchu. Był cholernie ciekaw, czy gdyby zdjął maskę ten typek wciąż byłby taki pewny siebie? Hehe...
Niezauważalnie zacisnął palce na kolanach, nie przegra z kimś takim. Gdyby to był jakiś pół-demon, czy pół-archanioł, to mógłby to znieść, ale nie tak...
"Jeśli przegrasz, żałosny pokurczu to... "wyszeptał jeszcze ciszej sam do siebie "to robisz trzy okrążenia biegiem dookoła miasta, w samo południe bez ani kropli wody. Tak!"
Chwilę potem się zganił słysząc westchnięcie obu duchów, cóż, teraz nie miał odwrotu. Jeśli przegra to tego pożałuje, więc musi wygrać.

Dante_B · Wysłany: Sob 12:07, 27 Mar 2010 Temat postu:

Dante

- Przepraszam za swą ignorancję ale ciekawość wygrała.
A skoro już nie muszę się ukrywać to powiem wam że zabijałem dużo więcej ważnych osób niż wy prawdopodobnie widzieliście na swoje oczy.
A mówiąc wprost jestem Asasynem.
Po czym uśmiechnął się do Soliosa.
-A więc mógłbym się dowiedzieć czym wy się zajmujecie? -zapytał wszystkich w sali nie zrzucając z twarzy uśmiechu.
Znowuż nie zważając na odpowiedź usiadł na krześle i przymknął oczy.

Czera · Wysłany: Sob 13:08, 27 Mar 2010 Temat postu:

Haldarin
Zakonnik wciąż siedział na brudnej podłodze. Oddawał się wielbieniu swego pana.
- Tyś jest radością mego życia!
Uzbrojony mistrzu światłości!
Dajesz nam wiele miłości!
Tylko dzięki tobie nie zaznamy krwawego bicia! -śpiewał coraz głośniej mnich.

Robster · Wysłany: Sob 14:13, 27 Mar 2010 Temat postu:

Solios Karnt ,,Bywalec"
-Ja? Jestem prostym zawadiaką, nie param się konkretnie niczym, jednak nie uważam, aby czymś takim jak zabijanie można było się przechwalać. Pojedynkowałem się sam sporo jednak nie mam zamiaru liczyć ile osób zabiłem. Ale nie mówmy o tym... Czym w końcu ty się zajmujesz - Ostatnie pytanie skierował do... kobiety która siedziała koło niego. -I może bys zdradziła mi swoje imię?

Dante_B · Wysłany: Sob 14:19, 27 Mar 2010 Temat postu:

Dante

Otworzył oczy i powiedział:
- O , I tu się zgadzamy więc?
Po czym spojrzał w stronę kobiety.

Poszukiwacz · Wysłany: Nie 17:52, 28 Mar 2010 Temat postu:

Kwestor

Nieco znużony oczekiwaniem `w końcu, chyba nie zebrali nas tutaj, żebyśmy sobie siedzieli i gadali?` kapłan przyjrzał się swoim przyszłym kompanom. Nigdy nie przepadał za fanatykami, mieli coś dziwnego w swoim sposobie bycia. Kiedy się takiego spotykało ręka automatycznie szukała czegoś długiego (i najlepiej ostrego). Zmierzył Mnicha wzrokiem. Jako kapłan był gorliwy w modlitwie, co nie zmieniało faktu, że nie wypada się modlić na podłodze w towarzystwie. Z drugiej strony nikt chyba nie zwracał na niego uwagi...
Kleryk był na tyle blisko, by dosłyszeć 'całkowitym przypadkiem' rozmowę przy stole. Rzucił okiem na Asasyna. Cenił sobie takich ludzi. Oczywiście nie dlatego, że zabijali 'w końcu to moralnie naganne', ale robili to z klasą i po cichu, a kiedy rodzina zmarłego prosiła go o odprawienie pogrzebu przynajmniej było co ubrać w garnitur (w wypadku co mniej okrzesanych zabójców ciężko było stwierdzić kto zginął). Szermierz wydawał się być najzwyklejszym w świecie bawidamkiem, jednak 'tacy nie opuszczają towarzyszek z powodu paru konnych!', przypomniał sobie. Przeskoczył wzrokiem człowieka, który bezczelnie podsłuchiwał się rozmowie 'Ja przynajmniej jestem dyskretny!' i zogniskował wzrok na zagadkowej postaci, prowadzącej właśnie pojedynek na spojrzenia z inną zagadkową postacią. Jegomośc dziwnie się zachowywał, zmieniał wyraz twarzy, jakgdyby prowadził wewnętrzny dialog.
Ostatecznie kapłan postanowił odprężyć się nieco przed czekającym ich zadaniem. Założył ręce za głowę i wyciągnął się po czym skupił na zawartości stołu.

Mish · Wysłany: Pon 16:52, 29 Mar 2010 Temat postu:

Ranven Linvael
Rozsiadł się jeszcze wygodniej, poprawiając przy okazji miecz przy pasie i uśmiechnął się półgębkiem. Nie ma co, szykuje się ciekawa wyprawa - pomyślał.

Liverrin

Agdarii poczuł nagłą słabość. W głowie mu zahuczało, oczy na krótką chwilę zalała ciemność. Mimo, że go zamroczyło nie chciał dać za wygraną. Próbował utrzymać wzrok nieruchomo. W głowie nasilał się jednak ból. I szaman był prawie pewien, że to ten tajemniczy młodzieniec w jakiś sposób powoli rozrywa mu czaszkę.

Kobieta, zdawało się, znów nie udzieli odpowiedzi, jednak w końcu zaczęła mówić:
- Po...

Drzwi sali otworzyły się z hukiem. Do sali weszło czterech zbrojnych, ustawili się tworząc przejście i stanęli na baczność, wszyscy idealnie, równo. Środkiem wszedł młody, odziany w kolczugę woj, zamaszystym ruchem odgarnął granatowy płaszcz na bok, wyprostowując się i w pełnym werwy ruchu ściągając pięty do siebie. Mężczyzna tryskał energią, zapałem.

- Witajcie – przemówił silnym, donośnym, wibrującym delikatnie głosem. – Harsen, oficer królewskiej armii Baligothu. Będę przewodził wyprawie. Czas nagli, dlatego za chwilę żołnierze zaprowadzą was do stajen. Niebawem wyruszamy.
Zrobił krótką przerwę, po czym podniósł prawą rękę, dwóch żołnierzy po jego prawej wyszło, zamykając za sobą drzwi. Opuścił postawę i przemówił, tym razem mniej oficjalnie, cieplej.
- Macie jakieś pytania? Służę pomocą.

Dante_B

Dante

Kiedy drzwi się otworzyły prawie spadł już gotowy wyciągnąć miecz.
Jak się już pozbierał do kupy zapytał:
- Więc z kim będziemy walczyć chciałbym wiedzieć kogo mamy stłumić i z jakiego powodu?
Po tym wyciągnął się i ziewnął.
Gdy uzyska odpowiedź odwraca wzrok do kobiety i z nadzieją w głosie pyta:
- Mogłabyś powtórzyć?

Robster

Solios Karnt ,,Bywalec"

Solios skrzywił kiedy otworzyły się drzwi. Wkurzyło go też nie miłosiernie, że przerwali młodej damie. Postanowił sobie nic z tego nie robić i kontynuował. - Mogłabyś powiedzieć nam jeszcze raz? Tak niegrzecznie nam przeszkodzono... - nie starał się tego mówić cicho jednak nie na tyle głośno, aby zagłuszać (o ile się da Very Happy

) tego wojaka co się trudzi zrobić dobre wrażenie.

Mish

Ranven Linvael
No, nareszcie. Myślałem że umrę tu z nudów - rzekł wstając z miejsca i szykując się do wymarszu. Poprawił pochwę z mieczem i mruknął jeszcze:
-A tak przy okazji, jak rozumiem nie będziemy wędrować piechotą, tylko załatwicie nam wierzchowce? I wyżywienie? A poza tym, ile dni planujemy jechać na miejsce?

Arvelus

Agdarii

Zacisnął zęby i napiął wszystkie mięśnie ciała. Nie! Nie przegram! Nie ważne czy koleś oszukuje, czy rzuca uroki czy jak! Cholera, właśnie. Od takiego patrzenia przecież nie powinno mroczyć się przed oczami. A słyszał o klątwiarzach rzucających klątwy spojrzeniem. Ale to byli dzicy! Jasna cholera, ale może się tam wychował. Nie ważne...
Tak myślał zastanawiając się czy przypadkiem po prostu nie szuka wymówki?
Odwrócił wzrok gdy weszli zbrojni. Cóż, nie przegrał, ale nie wygrał. Półtora okrążenia trza będzie zrobić
-Spodziewam się, że przyjdzie nam zapierdzielać na piechotę, ale to nie ważne. W jakim charakterze tam jedziemy? Rzeźnicy rżnący wszystko co się rusza czy jako istoty cywilizowane?

Liverrin

Kobieta zdawała się być zaintrygowana całym zajściem i słuchała uważnie młodego oficera, ignorując kierowane do niej pytania.

Harsen przeczesał dłonią krótkie, brązowe włosy.
- Zatem nic wam nie powiedziano? – zamilkł i spojrzał po twarzach zgromadzonych, uśmiechając się lekko do kobiety. Widząc, że odpowiedź będzie przecząca, westchnął nieznacznie i zaczął:
- Dobrze, po kolei. Polecenia z góry są jasne. Mamy stłumić bunt dzikiego plemienia, które nieco się rozpanoszyło po dolinie Reast, na północny-wschód stąd. Pewny przedmiot, w majestacie prawa należący do władcy Baligothu, który jest prawdopodobną przyczyną zamieszek, ma zostać odnaleziony i przejęty. Problem leży w tym, że dzikusy objęły go świętą czcią i sprzeciwiły się zwrócić dobra.
Młodzian uniósł brew i upewniając się, że wyjaśnienia są póki co satysfakcjonujące, ogarnął wzrokiem drużynę.
- Przygotowane zostały rumaki, dzięki którym podróż potrwa zaledwie parę godzin. Po zażegnaniu konfliktu wysłane zostaną kolejne patrole, to jednak pozostawiam w kwestiach generała.
Skończył delikatnym skinieniem głowy.

Dante_B

Dante

Zniechęcony 'walką z plemionami' zastanowił się czy warto się narażać...
-Bez ściemy zawsze przeginałeś a teraz zaczynasz się martwić?-powiedział kobiecy głos.
-Ale...
-Jakie "ale" ostatnio pchałeś się chyba na cały garnizon a teraz co?
Po tym doszedł do wniosku że to nie on mówi do siebie tylko Trish jakoś włamała mu się do głowy.
-Zawsze mnie zaskakiwałaś Trish!!!
-Ehhh... nigdy nie wiedziałeś wszystkiego, JA byłam zdolną zabójczynią ze względu na talent magiczny więc nie dziw, że ci się włamałam do "głowy". Co prawda nie wiem co się dzieje z moim ciałem ale chciałabym wiedzieć kiedy umrzesz, -po czym cicho się zaśmiała- ale wracając do wątku TY chłopcze miałeś talent i nie chodzi mi o jakieś magiczne pierdółki tylko o prawdziwy talent mogłeś przewidywać czyjeś ruchy nie patrząc na niego nawet nie skupiając się na nim czego ci zazdrościłam...
-Ty mi zazdrościłaś??? -przerwał.
-Najbardziej twojego naturalnego talentu który pozwalał ci na robienie rzeczy które ja musiałam napędzać magią. -w głosie było słychać poirytowanie spowodowane przerwaniem przemowy.
-Nie rozumiem...
-Ja też do końca nie rozumiem a teraz wracaj do świata bo cie zostawią!
-Jak długo masz zamiar tu siedzieć?
-Tu w sensie gdzie???-zapytała.
-No w mojej głowie!
-Będę tu do czasu kiedy nie zobaczę że muszę cie zostawić.
-Aha. Dzięki że mi towarzyszysz. -Powiedział naprawdę szczerze i ciepło.
Po tym wrócił do swojego ciała gdzie zorientował się iż nie trwało to dłużej niż 15 minut.

Czera

Haldarin
Zakonnik ożywił się, gdy przysłuchiwał się słowom oficera. Żwawo odbił się od ziemi i stanął na równe nogi trzy metry przed oficerem tak by ten nie uznał, że mnich chce zakłócić jego przestrzeń swobody. Mnich skłonił się, po czym przemówił - Proszę wybaczyć wasza oficerska mość, czy moglibyśmy się więcej dowiedzieć na temat tego przedmiotu? Bo co by było gdybyśmy koło niego przeszli i wcale się nim nie przejęli?

Poszukiwacz

Kwestor
- Właśnie -wpadł w słowo mnichowi. - Osobiście interesuję się wszelkimi nurtami religijnymi jak i mniej znanymi kultami, jeżeli istnieje taka możliwość, chciałbym uzyskać dokładny opis przedmiotu naszego zadania. Ponad to, może mieć on znaczenie w przypadku konfliktu z tymi, jak ich nazwałeś, "dzikusami".

Robster

Solios Karnt

Solios kompletnie stracił zainteresowanie tą kobietą. Już wcześniej zaczął się nią nudzić, jednak teraz miał przynajmniej usprawiedliwienie przed samym sobą. Spojrzał na tego młodego oficera. - Chcesz powiedzieć, że dla jakiegoś śmiecia ludzie idą walczyć z dzikusami? Musi być to jakiś strasznie ważny przedmiot skoro chcecie wysłać tylko ochotników. A co gorsza świadczy to też o tym, że ci dzikusi nie są wcale tacy słabi. Może wyjawisz prawdziwy powód dlaczego tam idziemy. Bo raczej stwierdzenie, że ,,Królewska korona" czy inny szajs wpadł w ręce dzikim plemionom i to obraza majestatu, którą należy od razu krwawo pomścić jest trochę naciągana. - Powiedział to kiedy był ,,kawałek" ( Very Happy

) ciszy, nie chciał się komuś wpychać w słowo.

Arvelus

Agdarii

Wstał, otrzepał tyłek sięgając po kostur, ale się nie odezwał. Słuchał opierając się o ścianę.

Liverrin

Oficer uśmiechnął się lekko słysząc słowa Haldarina.
- Zapewniam was – zaczął niemalże z rozbawieniem, zerkając na Kwestora – że tego przedmiotu nie ominiecie. Jest to kula, szklana sfera, znajdująca się, z tego co wiemy, w starym budynku świątynnym.
Wysłuchawszy, co ma do powiedzenia Solios, Harsen kontynuował:
- Jestem pewien, że skoro szanownemu królowi Baligothu bardzo zależy na odzyskaniu jego własności i wdał się w spór z tubylcami, nie chodzi o, jak to zgrabnie ująłeś, jakiś „szajs”. Mówiąc po stronie, osobiście wyrażałbym swoje opinie w taki sposób, by nie nadszarpywać szacunku do decyzji władcy.
Lekki, choć tajemniczy, uśmiech mówił wiele. Król jest osobą, która ma rację, nawet gdy jej nie ma. Lepiej nie kwestionować jego zdania, gdyż można marnie skończyć.

Arvelus

Agdarii

-Dobra, coś jeszcze musimy wiedzieć? Jeśli nie to ja bym już wyszedł i wrócił na zbiórkę

Mish

Ranven Linvael
Właśnie, jest jeszcze coś o czym powinniśmy wiedzieć, czy możemy już ruszać? -spytał kapitana z nutką rozbawienia w głosie.

Czera

Haldarin
- Dziękuje za odpowiedź Panie oficerze - odpowiedział zakonnik, po czym skłonił się nisko.

Robster

Solios Karnt
To wystarcza w zasadzie. Teraz przejdźmy do samej walki. Mam nadzieję, że to nie będzie frontalny atak, tylko macie jakąś lepszą strategię. Chciałbym się czegoś dowiedzieć na ten temat. Chyba, ze to tajne... - Solios bacznie obserwował kapitana. Nie nachalnie, jednak nie spuszczał go z oczu.

Dante_B

Dante

-Ehhhh... Jeśli nie będziemy mieli żadnego planu ,to nie mam zamiaru narażać się bezsensu na niepotrzebne rany.
Zwrócił się do zarówno do oficera jak i towarzyszy.

Poszukiwacz

Kwestor
- Hmmm-zmarszczył czoło w aktorskim zamyśleniu-a cóż to za bronią dysponują ci tubylcy, iż zwykła gwardia nie może się tym zająć? Mam wrażenie, że całe to zamieszanie z konnymi na zewnątrz miało jakieś większe znaczenie niż tylko niewielki bunt. -ostatnie słowa powiedział nieco ciszej do siebie, jednak potem spojrzał znacząco na oficera, dając mu do zrozumienia, że oczekuje odpowiedzi. - Mają jakąś "przewagę"?