Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Arvelus

Grimar

Rzuciłeś się na gnoma, ten przerażony wykrzyknął słowo zaklęcia wciąż wyciągając do ciebie rękę, jednak zaklęcia już nie rzucił, coś mu na to nie pozwoliło...
Chwyciłeś go za szyję powalając na kolana i ścisnąłeś z całej swojej, nieumarłej, siły. Oczy gnoma wyszły z orbit, język wyszedł mu z ust. Kilka kaszlnięć, przycisnąłeś go jeszcze bardziej do ziemi
TRZASK!
Głowa gnoma odchyliła się nienaturalnie do tyłu. Wyplułeś jego dwa palce z ust, dla tego nie mógł rzucić zaklęcia

Vizeng i Koichi

Krasnolud nie dał się tak łatwo zajść. Z halabardą miał zasięg dużo większy od każdego z was i władał nią z wielką wprawą trzymając was obu na odległość...
"Pieprzone ścierwa, chodźcie no to, zbliżcie się!"

Nagle w krasnoluda poleciał czarny promień. Ten zdążył jedynie spojrzeć i zasłonić się karwaszem na lewej ręce. Na chwilę przykryła go purpurowa eksplozja. Spojrzeliście i zobaczyliście, że to czwórka która was przyzwała rzuciła to zaklęcie. Teraz dyszeli ciężko, ale najwyraźniej byli z siebie zadowoleni.
Nagle z purpurowej chmury wyleciał toporek. Wirując pomknął w stronę nekromantów i wbił się jednemu w pierś wzbudzając popłoch u pozostałej trójki
-Jestem Korgan!!!
Wrzasnął krasnolud wybiegając z chmury szczerząc zęby i zaszarżował w stronę nekromantów. Bardzo, bardzo szybko... Zdawał się nie biec, a ślizgać po ziemi

Azgoth

Grimar

// ten paladyn jeszcze żyje?

Wreszcie zwycięstwo. Nieumarły wstał i rozejrzał się w poszukiwaniu następnego celu

Makkovar

Koichi

Ghast rzucił się za Korganem. Wiedział, że raczej nie zdąży dotrzeć przed nim do nekromantów, ale może uda mu się zabić go jeśli skupi na nich swoją uwagę.

Vizeng

Vizeng

Zombi czeka aż Korgan dopadnie do nekromantów, a następnie próbuje wskoczyć na Korgana i ugryźć go.

Arvelus

Grimar

Rozejrzałeś się i zobaczyłeś to czego szukałeś, choć wolałbyś nie znaleźć...
Paladyn właśnie zarżnął wampira
-Nathaniel! Teraz!- wrzasnął krasnolud szczerząc zęby w złowrogim uśmiechu
a paladyn w lśniącej zbroi podniósł do góry swój święty symbol...

Wszyscy

Nagle świat zmienił kolory.
Ze swojego podziemnego półmroku przyjął barwy złota, srebra, purpury, karmazynu i światła słońca. Poczuliście niewypowiedziany strach. Słoneczne promienie paliły wasze ciała, ale nie dawały ciepła... wręcz przeciwnie. Wysączały jego resztki, które mieliście w sobie.
Uciekać!
Jak najdalej, zachować ciepło... im bliżej paladyna i jego znaku, tym więcej ciepła traciliście

Azgoth

Grimar

Nieumarły w pierwszym odruchu odruchu osłonił ręką oczy przed światłem. Mimowolnie cofnął się kilka kroków. Przykucnął szukając na ziemi urgosha lub innej broni.

Makkovar

Koichi

Ghast zwolnił, schylił się i kontynuował bieg w stronę Korgana, teraz już tylko aby odsunąć się od paladyna. Możliwe, że minął już krasnoluda wykańczającego nekromantów, nie obchodziło go to. Pochylony, obmacywał i przepatrywał podłoże w poszukiwaniu broni, którą mógłby cisnąć w Nathana.

Arvelus

Po chwili świat wrócił do normalności... Czuliście lodowaty chłód, całe ciepło które mieliście, jako pamiątkę życia, zostało wam odebrane...
Korgan właśnie walczył z jakimś zombie w pełnej zbroi płytowej z wielkim mieczem, najwyraźniej właśnie ożywionym przez nekromantów.
Nathaniel szarżował na was, przypadkiem byliście niedaleko siebie

Azgoth

Grimar

// to znalazł jakąś broń?

Szkielet ruszył po okręgu w kierunku paladyna, szukając okazji do wskoczenia mu na plecy i śmiertelnego ataku.

Arvelus

//nie, był zbyt zajęty uciekaniem od światła;]

Makkovar

Koichi

Widząc poczynania szkieleta, ghast postanowił mężnie stanąć paladynowi na drodze, szukając okazji do ataku, lecz cały czas spięty do uniku. Miał nadzieję wytrącić nim przeciwnika z równowagi, jeśli ten zaatakuje i nie napotka oporu.

Arvelus

Szarżując paladyn coś powiedział, jednak nie usłyszeliście co to było.
Chyba coś w stylu "Na kogoś tam" czy "Za kogoś tam"...

Gdy był już blisko ghasta, zmienił nieco ustawienie stopy i zamachnął się z obrotu. Koichi uskoczył, trochę za późno, otrze miecza zachaczyło o niego, choć niemal wcale nie bolało

Azgoth

Grimar

Nieumarły rzucił się na paladyna próbując skręcić mu kark lub chociaż znaleźć szparę w pancerzu.

Makkovar

Koichi

Ghast był już nieco poharatany, więc nie odważył się zaatakować od razu, czekał na reakcję paladyna na atak szkieleta. Jeśli wróg skupi się na nowym zagrożeniu, postara się wykorzystać sytuację i zadać cios (lub chociaż na nowo odwrócić uwagę, pozwoliwszy sojusznikowi zabić żyjącego). W przeciwnym wypadku (niezbyt prawdopodobne) będzie kontynuował uniki albo rozejrzy się za Korganem.

Arvelus

Paladyn okazał się lepiej wyszkolony niż myśleliście.

Grimar

Paladyn cię usłyszał i nim doleciałeś do niego oberwałeś z półobrotu tarczą, przeleciałeś półtora metra, walnąłeś w ziemię i przeturlałeś się jeszcze metr.

Koichi

Kontynuując obrót paladyn podniósł w górę miecz i ciął nim w dół...

Azgoth

Grimar

Nieumarły zerwał się z podłogi, podbiegł kawałek i wykonał długi skok próbując przewrócić paladyna.

Makkovar

Koichi

Ghast rzucił się nisko w stronę przeciwną do obrotu przeciwnika, aby przemknąć pod ostrzem jego broni. Opancerzony wojownik powinien mieć trudności ze wstrzymaniem ruchu. Wtedy ghast zada cios z dołu, celując w głowę przeciwnika.

Arvelus

//Makkovar, napisałem wyraźnie, że ten paladyn tnie w dół, a nie w bok;]

Koichi

Odskoczyłeś w bok unikając ataku i...
//Właśnie... jaki cios? Opisuj dokładnie, bo nie wiem czy chcesz uderzyć pięścią, wbić mu pazury w gardło, czy go ugryźć;]

Makkovar

//Tnie z góry na dół, ale kontynuując obrót, więc ostrze de facto mknie ukośnie. A za brak opisu ciosu przepraszam, uznałem, ze nie ma sensu tak wybiegać w przyszłość - równie dobrze mogło mi nie wyjść ;)

Koichi

...w stronę szyi paladyna pomknęła rozczapierzona łapa nieumarłego, celującego w aortę.

Arvelus

//Kwoli ścisłości, aorta to główna tętnica wystające na kilka(/naście) centymetrów z serca, ale rozumiem, że chodziło o tętnicę szyjną:)

Koichi

Paladyn przycisnął podbródek do piersi i jedynie uderzyłeś w jego hełm.

Grimar

Znalazłeś okazję kiedy paladyn zają się ghastem, rozpędziłeś się na dwóch krokach i skoczyłeś lądując mu na plechach, choć paladyn zachował równowagę

Azgoth

Grimar

Szkielet mocno chwycił się paladyna i w chwili gdy ten przycisnął podbródek do piersi wbił mu pazury w szyję próbując uszkodzić nerwy lub chociaż go poharatać.

Arvelus

Grimar

Gdy się tylko dostałeś pod zbroję okazało się, że szyję paladyna chroni kolczuga

Wszyscy

Paladyn warknął głośno machając mieczem w tył, końcem tarczy prawie uderzył Koichiego , który jednak zdążył odskoczyć, a mieczem walnął w plecy Grimara zadając płytką, bardziej miażdżoną ranę, ale następnie ściągnął miecz w dół przyciskając go do pleców tnąc już aż do łopatki, następnie kontynuował ruch i ciął w ghasta

Azgoth

Grimar

O dziwo potworne cięcie nie bolało tak, jak nieumarły się spodziewał. Szybkim ruchem chwycił za hełm paladyna próbując zerwać mu go z głowy.

Makkovar

Koichi

Nieźle już poharatany ghast pospiesznie wycofał się z walki i rozejrzał, aby zobaczyć, co robi krasnolud oraz czy nie ma w pobliżu żadnej porzuconej broni, która pomogłaby mu zwiększyć zasięg jego ataków.

Arvelus

Grimar

Sięgnąłeś ręką do hełmu, ale okazało się, że Twoje rany były cięższe niż myślałeś. Zostało przecięte wiele mięśni. Efekt był taki, że spadłeś z paladyna tuż pod jego nogi

Koichi

Tuż koło Ciebie leżał korbacz, nieco dalej wielki miecz, a jeszcze dalej włucznia.
Krasnolud walczył z zombie kontrolowanym przez całą trójkę nekromantów.