Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Azgoth

Grimar

Szkielet odczołgał się kawałek z pod nóg paladyna kierując się w stronę ghasta i leżącej broni.

Makkovar

Ghast chwycił korbacz by osłaniać "odwrót" Grimara. Razem z nim (nie za blisko żeby się o kościeja nie potknąć) cofał się w stronę pozostałych broni.

//Jakimś cudem wysłało się przed skończeniem pisania. Niech to jakiś mod skoryguje, please.

Makkovar

Koichi

Ghast chwycił korbacz by osłaniać "odwrót" Grimara. Razem z nim (nie za blisko żeby się o kościeja nie potknąć) cofał się w stronę pozostałych broni.

Arvelus

Paladyn dyszał ciężko. Widać było, że jest wściekły, ale przez szparę w hełmie widzieliście cos jeszcze. Zagryzał mocno zęby, jakby tłumił ból. Dziwne, bo rzadnych konkretnych ran nie otrzymał.

Azgoth

Grimar

Szkielet podczołgał się jeszcze kawałek po czym wstał i chwycił wielki miecz. Uchwycił go mocno i gdzieś na skraju świadomości pojawiło się nikłe wspomnienie dawnych treningów. Zmierzył wzrokiem odległość do paladyna gotów na atak.

Arvelus

Paladyn zaklął.
"Nie teraz" wywarczał przez zaciśnięte zęby wyraźnie z trudem. Pozostał w miejscu, jakieś pięć metrów od was

Makkovar

Koichi

Nieumarły obiegł osłabionego paladyna, po czym czekał na ruch szkieleta, aby zaatakować przeciwnika z dwóch stron. Teraz nie ma chyba szans wywinąć się śmierci...

Arvelus

Paladyn mimo wściekłości nie zatracił zdrowego rozsądku, nie dał się obejść i sam cofnął się dosyć znacznie tak, że miał was obu przed oczami. Im bardziej Koichi biegł tym paladyn bardziej się cofał, aż w końcu znalazł się pod ścianą. Skorzystał z tego i schronił się w rogu zasłaniając odruchowo tarczą

Azgoth

Grimar

Nieumarły powoli ruszył w kierunku paladyna. Kiedy był już w miarę blisko, szybko doskoczył i uderzył w przeciwnika potężnym ciosem znad głowy.

Makkovar

Koichi

Ghast, ciągle kontrolując położenie Korgana, podążył za szkieletem, gotów do osłaniania go lub wykończenia wroga po jego ciosie.

Arvelus

Paladyn zasłonił się tarczą podnosząc miecz nag głowę i zakaszlał charczyście.
Potem padł na jedno kolano, druga noga mu się chwiała. ale wciąż trzymał gardę

Azgoth

Grimar

Czuł już nadchodzące zwycięstwo. Z wściekłością zadawał cios za ciosem zmuszając paladyna do ciągłej obrony. Nieumarłe ciało nie słabło, w przeciwieństwie do żywego ciała wojownika.