Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Azgoth

Jazzik

Popychany lekko do tyłu, niechętnie zaczął iść przed siebie.

Czera

Wszyscy
Szliście na kolanach za zgarbionym Jazzikiem. Cały czas coś wam trzaskało pod ciałami. Gdy nadeptywaliście na to było to cos twardego. Szliście jeszcze parenaście metrów, aż wyszliście z tunelu do jakiegoś pomieszczenia. Powiewy powietrza nasiliły się, choć nieznancznie.

Arvelus

Kara

Wyprostowała się. Miała już dość, ale macając rękami drogę szła dalej starając się dostrzec jak najwięcej w tych ułamkach sekund gdy iskry oświetlały pomieszczenie

Mish

Galadrin Tanart
Człowiek podniósł się szybko i lekkim ruchem dobył miecza, tak na wszelki wypadek. Po chwili rozejrzał się po pomieszczeniu, szukając potencjalnego zagrożenia.

Azgoth

Jazzik

Goblin zwolnił pozwalając wszystkim wyjść z tunelu.
- Idziemy dalej prosto? - spytał

Szymkowiak

Hebron

Wstał i nic nie mówiąc rozejrzał się po komnacie.

Czera

Wszyscy
Kiedy weszliście do pomieszczenia nagle coś zabłysło. Musieliście zamknąć oczy albowiem promienie pojawiającego światła oślepiły was. Ból był przeraźliwy. Zaczęliście się słaniać na kolana. Nie mogliście wstać z podłogi. Bolały was mięśnie. Nagle światło zaczęło słabnąc. Byliście w komnacie wydrążonej w skale. Okazało się, że to ściany świecą malutkimi żyłkami, które pulsował żółtym światłem. Na posadzce leżały kości, a do jednej ze ścian był przykuty mężczyzna o potarganej brązowej czuprynie. głowa zwisała mu w dół jak z resztą reszta członków.

Azgoth

Jazzik

Goblin zasłonił ręką oczy. Gdy już mógł normalnie widzieć rozejrzał się dokładnie po komnacie, chwilowo ignorując mężczyznę.

Mish

Galadrin Tanart
Galadrin zamrugał, rozejrzał się szybko, po czym spojrzał na przykutego człowieka i mruknął do pozostałych:
- Poznaje go ktoś?

Arvelus

Kara

Podeszła do niego i bezceremonialnie szarpęła za podbródek podnosząc twarz w górę. Chciała mu się przyżeć, potem sprawdzić czy żyje i ewentualnie ocucić

Liverrin

Mężczyzna wyrwany z lekkiego snu szarpnął się i wpił agresywne spojrzenie w kobietę przed sobą. Na jego szczupłej, pociągłej twarzy malowało się zmęczenie. Włosy długie do ramion miał potargane, płaszcz brudny i przesiąknięty wodą.

Nie odezwał się.

Mish

Galadrin Tanart
Człowiek, widząc harde zachowanie nieznajomego, rzekł wesołym tonem:
- Hej, Kara, zostaw go tu przykutego skoro nie chce naszej pomocy. Widać ten "lokal" mu odpowiada.

Arvelus

Kara

Zignorowała słowa Galadrina
-Kim jesteś, czemu jesteś tu uwięziony, co to za miejsce oraz wszystko inne co może nam się pzydać...
Nawet nie siliła się na pytający ton, poprostu oznajmiła, że ma jej o tym opowiedzieć

Liverrin

Bezimienny

- Niest... - mężczyzna zacharczał parszywie, nie miał w ustach choć kropli wody od długiego czasu. - Niestety nie potrafię odpowiedzieć na żadne z twych pytań.
Jego wzrok wciąż był agresywny, choć nie patrzył już w tak bezceremonialny sposób wprost w oczy kobiety.

Arvelus

Kara

Widząc przypadłość mężczyzny wycięgnęła bukłak i dała mu upić kilka łyków.
-A teraz wytłumacz. Jakim, DO CHOLERY, cudem nie potrafiz powiedzieć kim jesteś?

Liverrin

Bezimienny

Pił łapczywie z użyczonego bukłaka. Potem wziął głęboki oddech, spuścił nieco wzrok i rzekł, jakby przez pryzmat wspomnień:
- Niegdyś miałem nazwisko... porzuciłem je jednak.
Podniósł wzrok, spojrzał w nieco inny sposób, niż poprzednio, w oczy Karze. Choć spojrzenie wciąż wyglądało groźnie, gdzieś w głębi można było dostrzec człowieka złamanego.
- Porzuciłem swe nazwisko wraz ze wspomnieniami. Nie posiadam imienia. Jestem nikim.

Azgoth

Jazzik

Goblin podszedł do Kary w trakcie rozmowy i przysłuchiwał się chwilę.
- I wisisz tu, bo podobają ci się tutejsze widoki? - zwrócił się do mężczyzny wyciągając jedną ręką broń - Coś mi się nie wydaje. Ale skoro nic nie pamiętasz to do czego możesz być nam potrzebny? - kończąc zdanie podsunął mężczyźnie nóż pod nos.

Mish

Galadrin Tanart
Znudzony całą sytuacją, rzekł do pozostałych:
- Rozkujmy go, zawsze się przyda, choćby jako żywa tarcza. A w razie potrzeby damy radę go zabić, wszak nie ma żadnej broni. Albo po prostu go zostawmy, tylko ruszajmy dalej.

Arvelus

Kara

Odsunęła dłonią sztylet goblina
-Dobra, nie interesuje mnie Twoja przeszłość. Po pierwsze jak się tu znalazłeś? Po drugie, podaj mi powód dla którego mam zrobić inaczej niż radzi Jazzik?

Liverrin

Bezimienny

Mężczyzna zmierzył niechętnym wzrokiem goblina. Potem znów skierował swe spojrzenie na Karę.
- Zapewne mam na głowie sporego guza. Jedyne co pamiętam to uderzenie.

Nie odpowiedział na drugie pytanie, gdyż zdało mu się, że słowa "bo on jest goblinem" nie będą trafne w tej sytuacji.

Arvelus

Kara

-Potrafisz coś w ogóle?

Liverrin

Bezimienny

Odpowiedział bez chwili zawahania:
- Potrafię strzelać. Jestem kusznikiem.

Był w tym dobry, o ile nie najlepszy. Pewność w jego głosie była wystarczającym zapewnieniem, że w rzeczywistości tak jest.

Czera

Wszyscy
Kiedy tak przesłuchiwaliście Bezimiennego, Kara poczuła ruch koło swej prawej nogi. Zaraz potem rozległo się przeciągłe: ssssyyykk

Arvelus · Wysłany: Pon 12:33, 01 Mar 2010 Temat postu:

Kara

-No po prostu boska
pół warknęła, a pół wyszeptała i spojrzała na węża.

Azgoth · Wysłany: Pon 14:43, 01 Mar 2010 Temat postu:

Jazzik

Goblin także spojrzał w dół, sprawdzając skąd tutaj ten wąż.