Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Azgoth

Jazzik

Ucieszył się zainteresowaniem swoją osobą, choć tego w żaden sposób nie okazał. Mruknął tylko:
- Tak, dzięki ale wódki to chyba nie mamy.

Czera

Wszyscy
Kara szukała ziół w swoich sakwach, ale nie znalazła nic ciekawego co by można uznać za pomocne. Galadrin Tanart wytarł swą twarz podanym przez karę bandażem. Śmierdział cały od swoich rzygowin. Na schodach nieziemsko cuchnęło. Rozkładające się zwłoki oraz fetor wymiocin mieszał się ze smrodem nietoperzych odchodów. Tanart obejrzał swoją nogę. Krwawiła, ale tylko lekko spowalniała mężczyznę. Hebron też nie dostał większych obrażeń. Bark co prawda pulsował bólem, ale machanie rękom będzie tylko ciut bardziej uciążliwe niż zawsze. Jazzika bolała twarz. Krew zaczynała krzepnać na jego poliku, ale bolało nieziemsko. Drzwi, które otworzyliscie były przymknięte i zatorowane przez truchło zombiego.

Liverrin

Bezimienny

Kiedyś było lepiej, rzekł sam do siebie. Nie był pewien czy wymruczał te słowa, czy wypowiedział je tylko w swej głowie.
- Paskudne miejsce... - powiedział zdecydowanie. Spojrzał po towarzyszach, bynajmniej nie szukając potwierdzenia. Chciał się jak najszybciej wydostać z tego okropnego lochu.

Arvelus

Kara
Zastanawiała się przez chwilę co zrobić z drzwiami?
-Dobra panowie, teraz ustalamy czy zostawiamy te drzwi otwarte ryzykując, że coś przez nie przejdzie i zaskoczy nas od tyłu, czy, że wracając nie będziemy potrafili ich otworzyć, bo przypominam, że nie wiemy co tam jest. To może być jakaś świątynia złego boga. To by tłumaczyło nieumarłych.

Azgoth

Jazzik

Moim zdaniem zdecydowanie potrzebujemy drogi ucie... odwrotu. - powiedział nie zmieniając swojej siedzącej pozycji - Zastanowiłbym się za to co do sensu pakowania się w te lochy dalej.

Arvelus

Kara

-Wierz mi goblinie...- ostatnie słowo powiedziała z równą beznamiętnością jak "człowieku"-... że nie pakowalibyśmy się tu gdyby tamte cholerne drzwi nie były zamknięte na amen. Próbowaliśmy wyjść tą samą drogą co weszliśmy i nie wyszło, więc idziemy jedyną jaką znaleźliśmy

Azgoth

Jazzik

- No to chodźmy - gdy wstawał słychać było stęknięcie i kolejne goblińskie przekleństwo. Odnalazł swój ekwipunek i wyglądał na przygotowanego do drogi.

Arvelus

Kara
Usunęła się w bok dając przejście
-Niech mi któryś powie "panie przodem" to gwarantuję, że marnie skończy

Mish

Galadrin Tanart
Panie przodem - zaśmiał się, po czym rzekł nieco poważniej - dobra, jako że najlepiej z was znam się na fechtunku, to wykaże się odrobiną dobroczynności i pójdę pierwszy.

Szymkowiak

Hebron

Bez słowa poszedł za Galadrinem.

Czera

Wszyscy

Szliście po schodach do drzwi, które zagradzało truchło zombie. Otworzenie ponowne drzwi nie stanowiło problemu. Tym razem nic nikomu się nie stało. Kiedy Galadrin Tanart otworzył drzwi poczuliście świeży powiew powietrza. Fetor gnijących ciał dawał się wam tak w znaki, że uznaliście to za zbawienie. Korytarz był mocno wyciosany w skale. A na ścianach widniały fosforyzujące rysunki pokazujące umarłych, którzy powstają z grobów. Kiedy Galadrin szedł i oglądał cudowne, ale zarazem przerażające dzieła sztuki kopnłą w coś co zabrzęczało niczym szkło.

Mish

Galadrin Tanart
Szybko cofnął się o krok, po czym z mieczem w pogotowiu spojrzał na kopnięty przedmiot.

Szymkowiak

Hebron

Szedł wzdłuż korytarza oddychając głęboko i oglądając ściany. O mało co nie wpadł na Galadrina.

Arvelus

Kara

Zatrzymała się
-Kto ma pochodnię? Sprawdźcie co to jest?

Azgoth

Jazzik

Na nowo zapaloną pochodnię niósł goblin idący trzeci w szeregu. Przecisnął się na przód aby poświecić prowadzącym.

Czera

Wszyscy

Jazzik podszedł do Galadrina by wszyscy mogli zobaczyć co znajduje się na podłodze. Przed stopą mężczyzny leżała butelka z zielonego szkła zamknięta korkiem. Była pełna.

Azgoth

Jazzik

Goblin pochylił się i podniósł ostrożnie butelkę. Przekazał pochodnię Galadrinowi i odkorkował znalezisko. Obejrzał. Powąchał.

Czera

Wszyscy

Jazzik wyciągając korek uwolnił wspaniały ziołowy aromat. Hebron rozpoznał w nim zapach mięty, szałwii i innych ziół, które można znaleźć w lesie.

Mish

Galadrin Tanart
Co tu robi ta butelka? - zdziwił się. No cóż, tak czy inaczej może nam się przydać.

Arvelus

Kara

-Potem będzie trzeba się jej przyjrzeć, ale teraz chodźmy.
Ponagliła nekromantka. Była już dosyć przemarznięta, a nie chciała być jutro chora

Azgoth

Jazzik

Goblin zakorkował butelkę i schował ją w sakiewce. Potem odebrał pochodnię i przepuścił Galadrina mówiąc:
- No to idziemy

Czera

Wszyscy
Szliście korytarzem dosłowni9e chwilę. Nic was nie zapokoiło. Mijaliście dalej fosforyzujące. Doszliście do kolejnych drzwi. Tym razem były drewniane, lecz bardzo wiekowe na co wskazywała próchnica. Aby otworzyć je trzeba by było przekręcić gałkę z brązu.

Arvelus

Kara

Westchnęła zrezygnowana
-Galadrinie... w razie czego łap mnie...
Powiedziała niepewnie po czym podeszła do drzwi. Wyrwała z płaszcza jeden z wilczych kłów i po prostu upuściła go na klamkę, jeśli nic się nie stało podrzuciła w drzwi. Jeśli znowu nic to schowała go do kieszeni i powolutku otworzyła

Czera

Wszyscy

Staliście wpatrzeni w nekromantkę. Dla własnego bezpieczeństwa nie ruszaliście się z miejsca gdzie staliście. Cisza wręcz brzęczała wam w uszach. Karze wystąpił pot na czole. Kiedy wilczy kieł wypadł jej z dłoni i uderzył w gałkę, nic się nie stało. Absolutnie nic. Ponowne wykonanie czynności nie przyniosło negatywnych skutków, których się tak obawialiście. Kobieta otworzyła drzwi, które skrywały małe pomieszczenie. Na jego środku stał kamienny sarkofag z wykutą w górnej płycie jakąś postacią. Boki sarkofagu ozdabiały wyrzeźbione w granicie czaszki.

Mish

Galadrin Tanart
Spojrzał z ciekawością na sarkofag, po czym trzymając miecz przed sobą wszedł powoli do pokoju.