Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Deemer

Czarodziej uśmiechnął się słabo.
-Jeżeli lepiej Wam odpoczywać gdzie indziej, zgoda. - powiedział po czym poszedł zaraz za Oengusem.

konrip

Sinater
Z szyderczym uśmiechem ruszył za resztą towarzyszy.

Alder

Alder
"Jesteście pewni co do tej drogi?" - Zapytał nadal nie chowając miecza.

Czera

Oengus Cadarn
-A co masz już pełne portki??- zapytał z szyderczym śmiechem kapłan.

Alder

Alder
"Nie. Ale lepiej zamknij się i prowadź... - Odpowiedział chłodno Alder.

konrip

Sinater
Uśmiechnął się na słowa Oengusa. Wciąż był w dobrym humorze.

Czera

Oengus Cadarn
- Dobra już siedzę cicho bo jeszcze na mnie spóścisz zawartość swych spodni.- powiedział krasnolud po czym zamilknął na prośbę.

eTo

Oteron

Mnich uśmiechnął się kiedy usłyszał rozmowę krasnoluda z Alderem. Zdziwił się jednak trochę, gdyż nie oczekiwał, że Oengus tak szybko odpuści pyskującemu towarzyszowi. Podczas gdy szli, Oteron wyjął z plecaka swój bukłak i napił się z niego. po czym wylał trochę wody na twarz. Następnie schował bukłak do plecaka. Zaczął kontrolować oddech. Wcześniej zmęczenie było zamaskowane adrenaliną, lecz teraz zaczął je w pełni odczuwać. Starał się oddychać równomiernie, chociaż wiedział, że niewiele wypocznie podczas tego zapewne krótkiego odpoczynku.

konrip

Sinater
Także zdziwił się gdy krasnolud tak szybko odpuścił. Może jest zmęczony? - pomyślał. Nie czuł zmęczenia. W jego ciele wciąż pajała nienawiść.

eTo

Oteron

Kiedy razem z towarzyszami doszedł do miejsca odpoczynku, podszedł do maga i postanowił zadać mu parę pytań.
- Magu, czy mógłbyś opowiedzieć mi o tym mnichu, Krionie? Nigdy nie słyszałem o żadnym mnichu władającym orkami, i chciałbym nieco usłyszeć o nim. - powiedział spokojnie i czekał na odpowiedź.

Czera

Oengus Cadarn
Krasnolud leżąc obok maga przysłuchiwał się jego rozmowie z mnichem.

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Elf siedział na pieńku drzewa (lub kamieniu, wszystko jedno). Przeszły mu już mdłości. Odpoczął, zjadł trochę swej racji podróżnej, popijając wodę ze swojego skórzanego bukłaka.
Postanowił zagrać coś dla umilenia czasu. Przed rozpoczęciem gry sprawdził czy jego lutnia jest w idealnym stanie po długiej podróży i wyczerpującej walce. (Jeżeli nie, naprawia ją za pomocą zaklęcia "Naprawa".) Zaczął cicho przygrywać wesołą, improwizowaną melodyjkę.

Deemer

Liverrin
Lutnia jest cała, ale trochę brudna.

Oteron
-Achh, Panie drogi, to już kolejna informacja. - zaczął mówić czarodziej z uśmiechem - ale niechaj Ci będzie. Chcąc czy nie, już jesteście w tej sprawie. Krion przybył tu pare lat temu. Wtedy orki żyły sobie cicho w górach i nikomu nie zawadzały. Ach, byliście w Jamart i nic o nim nie słyszeliście? No nic. Przybył tu w sobie tylko znanym powodzie i się osiedlił. Nie mam pojęcia jak przekonał orki do siebie, ale teraz służą mu, jak zresztą widać. Wtedy już nie były takie spokojne. Zarabiały z rabowania pobliskiej wioski, Kynoel. Jakoś się bronią, ale to raczej mój mistrz zaczął panować nad Krionem. Głównie dlatego wysłał mnie, bo Krion zaczął spiskować przeciwko niemu. Mówił, że nie jestem bezpieczny, więc mnie przeniósł... Wątpie, by sam sobie poradził z tym mnichem, więc muszę wrócić i mu pomóc...
Skończył mówić bez uśmiechu, który miał na początku.

Czera

Oengus Cadarn
krasnolud z uwagą przysłuchiwał się rozmowie. Jednka gdy usłyszał dźwięk lutni ryknął-Matka nie nauczyła cie rozumu elfie?? Przestań Żępolić bo jeszcze coś nas usłyszy!!

eTo

Oteron

- Kynoel... - powtórzył wolno zamyślony mnich jakby chciał powiedzieć nie do końca sformułowane zdanie "Jak uporam się ze smokiem, muszę udać się do tamtejszego klasztoru." pomyślał.
- A słyszał Pan może o komplecie broni legendarnego, lecz bardzo mało znanego mnicha? Rzeczy te podobno są zrobione z metalu ciemniejszego niż noc i bogato zdobione. - mnich postanowił przejść do rzeczy, o które mu chodziło.

konrip

Sinater
Przysłuchiwał się rozmowie maga z mnichem. W tym momencie bard zaczął grać i dobrze niech gra. Bo robi to nieźle. Gdy krasnolud nawrzeszczał na elfa zdziwił się trochę. Gdyby ktoś chciał nas usłyszeć już by to zrobił. Zachowujemy się wystarczająco głośno.

Alder

Alder
Nasłuchiwał, czy ktoś się nie zbliża, jednocześnie słuchając rozmowy kompanów.

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Liverrin grał cicho, jednak gdy krasnolud wrzasnął zakończył fałszywą nutą.
- Czy matka nie nauczyła cię szacunku do sztuki, krasnoludzie? Jeżeli bardzo dbasz o ciszę, zacznij od siebie, proszę. Zachowujesz się na tyle głośno, że każdy zdolny byłby cię usłyszeć...
Skończywszy przemowę, elf zaczął grać od tego zamego momentu, w którym mu przerwano. Uśmiechnął się pod nosem. "Typowy krasnolud".

Deemer

-Legendarnego... Lecz bardzo mało znanego... - zaczął mag z niepewnością - Cóż, Krion lubił kolekcjonować broń. Sam zawsze miał na sobie brązowy płaszcz gdy podróżował. Broni sam nie wyjmował, wszystko robiły za niego orki. Ciężko mi powiedzieć, ale jeżeli ktoś w Darlezii ma mieć dobrą broń dla mnicha, to poszukiwania zacząłbym właśnie od Kriona.
Czarodziej cały czas przyglądał się z zaciekawieniem oczom Oterona.

Czera

Oengus Cadarn
- Mam włąsny zmysł estetyczny i doceniam twoją grę długouchu, ale teraz nie jest właściwe miejsce i czas. Nawet nie zdajesz sobie sprawy co może cie czekać? Byłeś kiedyś w kopalniach Ordylionu?? Chyba nie! Tam to dopiero działy się rzeczy. To były czasy kiedy szukaliśmy medalionu Yathbardina. - zamyślił się kapłan po czym zamilkł. Po jego głowie biegał rozochocony Feliks.

eTo

Oteron

- Domyślam się, że nawet jeśli chciałbym dostać się do Kriona to musiałbym przebić się przez jego armie? - zapytał mnich chcąc się bardziej upewnić niż zapytać. Kiedy kończył pytanie spojrzał magowi w oczy. W jego szarych oczach widać było zmęczenie i zaciekawienie, zapewne spowodowane rozmową z magiem. Na grę Liverrina i sprzeczającego się z nim krasnoluda Oteron starał się nie zwracać uwagi. Nadal kontrolował oddech co pozwalało mu na uspokojenie się po walce i można było dostrzec, gdyż oddychał wolniej niż normalnie.

konrip

Sinater
-On ma rację - skinął na elfa - A poza tym gdyby ktoś chciał nas usłyszeć już by to zrobił. Graj dalej - powiedział do barda. Sam oparł się o drzewo.

Deemer

Cóż, nie zaprzeczę, ale nie koniecznie. -zaczął czarodziej niepewnie - Nie ma żadnego fortu. Żyją w dziwnych podziemiach, a po drodze do niego nie ma zbyt wiele straży. Ma świadomość, że jego orki będą bezsilne w walce z mocnym przeciwnikiem, także nie zamierza ich za dużo tracić, woli wygrać sam...
Gdy czarodziej skończył dalej patrzył się w oczy Oterona.

eTo

Oteron

- A gdzie się znajdują te podziemia jeśli można wiedzieć? Możliwe, że udam się do niego po tym jak zakończy się polowanie na smoka.- powiedział mnich spoglądając znowu na maga. Zauważył, że jego rozmówca przygląda się jego oczom i zaczął się zastanawiać co mag widzi w tym ciekawego.

Deemer

Jeżeli uda nam się dojść do celu, to będę w stanie pokazać Wam te podziemia palcem...
Odpowiedział Oteronowi czarodziej.