Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

eTo

Oteron

Mnich po ujrzeniu znajomego wzgórza zaczął się uspokajać lekko w duchu, wiedząc, że tylko będąc spokojnym da się załatwić tą sprawę.
- Mam nadzieję, że Obejdzie się bez niepotrzebnej walki. - Powiedział do towarzyszy i ruszył starając się ostrożnie obejść wzgórze.
Mnich nie wiedział co dokładnie za nim jest, i czy przed jaskinią niema przypadkiem straży, więc starał się być ostrożnym.
Gdy szedł zastanawiał się czy to jest możliwe, żeby tak szybko odnalazł cel swoich poszukiwań. Wcześniej zawsze myślał, że zajmie mu to naprawdę wiele lat, choć nie mógł zaprzeczyć, że jest coraz bardziej podekscytowany w miarę jak się zbliża do kryjówki Kriona.

Liverrin

Liverrin

Liverrin prowadził towarzyszy. Podśpiewywał pieśń, był radosny, gdyż posiadał przedmiot - dziennik, kolejną wskazówkę od Ha-Sal. Gdy doszli do wzgórza mimowolnie przekazał "dowodzenie" Oteronowi. Na słowa mnicha odparł cicho: "Też mam taką nadzieję". To on zadecydował, że pomogą Oteronowi, gdyby teraz miało coś pójść nie tak, winił by za to siebie.

Deemer

Wyruszyliście za wzgórze. Już po chwili drogi zauważyliście wejście do jaskini. Wzgórze, w którym było wejście było wysokie i bardzo strome. Ku Waszemu rozczarowaniu jakieś 10 metrów od niego stała grupka pięciu orków, gadających o czymś zaciekle w nieznanym Wam języku. Przejęci rozmową nie zauważyli nikogo. Jeszcze...

Liverrin

Liverrin

Liverrin, gdy tylko zauważył orków, przyklęknął na ziemi i spróbował schować się za jakimś głazem bądź krzakiem. Puścił wymowne spojrzenie Oteronowi i skinął na niego, by podszedł bliżej. Musieli mieć jakiś plan...

eTo

Oteron

Mnich spostrzegł rozmawiające orki i przylgnął do ziemi aby nie być zbytnio widocznym. Domyślając się o co chodzi elfowi podszedł do niego bliżej. ~ Najwyraźniej Krion nie ma aż tak słabej straży jak mówił mag. ~ pomyślał spoglądając na orki.
- Ciekawe czy mają oni tylko bronić wejścia czy też wprowadzać gości z interesem do Kirona. - zaczął zastanawiać się na tyle cicho aby nie zostać dosłyszanym przez orki, lecz żeby towarzysze go usłyszeli.
- A co Ty o tym sądzisz? - spytał zastanawiając się czy Liverrin nie układa przypadkiem jakiegoś planu.

Liverrin

Liverrin

- Myślę, że powinniśmy mieć plan działania, tak na wszelki wypadek.
Elf rozejrzał się nerwowo, szukał wzrokiem ich dotychczasowych towarzyszy. Mówił dalej:
- Nie możemy wyjść na nich z bronią, żaden z nas też nie może pójść tam sam nieuzbrojony. Musimy iść razem, jeśli pozwolisz, w razie nieoczekiwanego toku wydarzeń, spróbuję ich jakoś przekonać, by nas wpuścili... - Liv spojrzał na Oterona oczekując na jego odpowiedź lub chociaż gest potwierdzenia.

eTo

Oteron

- Rzeczywiście z wyciągniętą bronią lepiej do nich nie podchodzić. - mnich znowu spojrzał na wejście do jaskini.
- I chyba już wiem jak możemy spróbować wejść, a przynajmniej zbliżyć się do orków. Idziemy wszyscy razem, zdecydowanym i stanowczym tempem. Podchodzimy do nich i każemy się zaprowadzić do mnicha, bo mamy do niego niecierpiącą zwłoki, ważną sprawę. Jeśli nie będą chcieli nas wpuścić to grozimy gniewem Kriona za utrudnianie w dostarczeniu mu wieści. Przy odrobinie szczęścia się uda. Jeśli nie to są twoi Liverrinie - Oteron skinął na elfa zastanawiając się jak jego towarzysz zamierza przekonać strażników do wpuszczenia ich do środka. - W tym czasie postarajmy się zająć dogodne pozycje do ataku. Tak aby załatwić ich sprawnie jeśli sprawy wymkną się spod kontroli. Co wy na to? - spytał mnich oczekując na opinie towarzyszy odnośnie jego planu lub inny pomysł.

Deemer

-Czemu po prostu ich nie zabić? Poprzednią gromadę nam się udało! - powiedział głośnym szeptem Sinater. Patrzył z nienawiścią w stronę orków stojących nieopodal wejścia do jaskini. Alder spoglądał po swoich towarzyszach milcząc. Wyraźnie nie chciał się udzielać, a tylko czekał na decyzje drużyny.

eTo

Oteron

- Bo odgłosy walki zaalarmowałyby innych. Nie mamy zielonego pojęcia ile orków może znajdować się w środku, ale jestem prawie pewien, że jeśli by na nas ruszyły będziemy w tragicznej sytuacji. Poza tym, rozgniewało by to Kriona i od niego już bym się nic nie dowiedział. - mnich odpowiedział towarzyszowi ściszonym głosem. - Jeszcze się nazabijasz orków. - dodał przenosząc wzrok z orków na Sinatera.
- Jesteście gotowi? - spytał spoglądając na towarzyszy, aby upewnić się, że nikt niema innego pomysłu.[/b]

Liverrin

Liverrin

- Nie - elf uciął krótko Sinaterowi. Kiwnął głową w stronę Oterona, poprawiając jednocześnie miecz, by w każdej chwili mógł go szybko dobyć w pochwy. Wstał i ruszył do przodu zdecydowanym, szybkim krokiem...

eTo

Oteron

Mnich ruszył tuż za Liverrinem trochę podpierając się swym drągiem. W razie walki zamierzał przejąć inicjatywę od elfa, gdyż pamiętał, że niezbyt dobrze znosi pojedynki.

Deemer

Sinater ruszył natychmiast po swoich towarzyszach, a niedługo po nim Alder.
-Gdy zaczną stanowić zagrożenie nie będę czekał na Wasze pozwolenie na walke. - szepnął ponownie głośno Sinater.
Zaraz po tym przed Wami zrobiło się zamieszanie. Orki dobyły broni, ale nie atakowały. Przygotowywały się. W pewnym momencie jeden z nich zaczał do Was mówić, najprawdopodobniej w orczym języku, jednak nikt z Was go nie zna...

eTo

Oteron

Mnich spojrzał na Sinatera gdy orki wyjmowały broń. Miał nadzieję, że jego towarzysz potrafi się opanować.
- Przyszliśmy do Kriona, mamy do niego bardzo ważną sprawę! - powiedział do orków podniesionym i pewnym głosem. Jednocześnie wyszedł lekko przed elfa.
- Zaprowadźcie nas do niego! - zawołał do strażników tonem równie pewnym co poprzednio wskazując wolną ręką wejście do jaskini.

Liverrin

Liverrin

Liverrin położył rękę na ramieniu przyjaciela. Wyszedł przed niego i zaczął w języku wspólnym:
- Nie mówimy w waszym dialekcie. Przybywamy do Kriona, mamy do niego ...osobistą sprawę.
Pierwszy raz odkąd poznał obecnych tu z nim towarzyszy jego głos był zimny, wyraz twarzy lodowaty i poważny. Elf starał się, by jego słowa brzmiały przekonująco - by orki ich przepuściły. Liverrin nieświadomie położył dłoń na rękojeści miecza, co mogłoby się wydawać błędem...

Deemer

-Co? Niee! Krion nie chce Ty. - Powiedział jeden z gromady orków. - Ty odejdziesz. Albo Ty zginiesz.
Mieliście wrażenie, że nie zrozumiał połowy Waszych słów...

eTo

Oteron

- Krion będzie na was zły jeśli nas nie wpuścicie. - powiedział stanowczo wpatrując się swymi szarymi oczami w mówiącego orka. Starał się zachować wyraz twarzy człowieka nie znoszącego sprzeciwu a w jego szeroko otwartych oczach było widać cień złości.

Liverrin

Liverrin

Liverrin spróbował inaczej. Zaczął mówić w języku krasnoludzkim, potem gnomim. Miał nadzieję, że orki go zrozumieją.
- As terak mahab se takii oraga. Si tog granta ih klasta... - mówił stanowczo, na jego twarzy wciąż widoczna była powaga.

Deemer

Orkowie przez chwile wpatrywali się w Liverrina. Wreszcie jeden z nich zaczął mówić po krasnoludzku.
-Chra tiuh trasta.
Po czym zaczęli Was prowadzić wgłąb jaskini. Przez jakiś czas szliście podziemiami, mijąjąc to większe pomieszczania albo przechodząc przez drzwi. Zdziwiliście się, gdy w pewnym momencie wyszliście schodami na powierzchnię.
Staliście na równinie, otoczonej wokół bardzo stromym wzniesieniem. Rosło tu pare starych drzew, a na środku całej równiny stał spory dom. Przed nim przebywał mnich, w pozycji medytującej.
Gdy tylko Was usłyzał wstał.
Był imponującej postury. Miał ponad dwa metry wzrostu a tężyzne jakiej jeszcze nie widzieliście. Był ubrany w ciemnobrązową szatę, kolorem nieco przypominającą korę drzew stojących wokół. Na głowie był całkowicie łysy.
-Czego ode mnie chcecie? - zapytał przyglądając się Wam.
Był jakieś 10 metrów od Was.

Liverrin

Liverrin

Liverrin spojrzał na Kriona, potem na Oterona. Czekał, aż przyjaciel zrobi jakiś ruch. To on chciał koniecznie widzieć się z Krionem. Dłoń Liverrina znów nieświadomie wylądowała na rękojeści miecza.

eTo

Oteron

~ Ciekawe co im powiedział? ~ pomyślał mnich idąc przez jaskinię. Przyglądał się dość dokładnie drodze jaką pokonali i rozszerzył oczy ze zdumienia gdy wyszedł z powrotem na powierzchnię. Oteron był zachwycony tym miejscem.
Kiedy dostrzegł spojrzał na wstającego Kriona był także mocno zdumiony. ~ Wysoki i silny, ale czy szybki? ~ pomyślał przyglądając mu się spokojnym wzrokiem. ~ Jednak lepiej za wszelką cenę unikać walki. ~ stwierdził dochodząc do wniosku, że nie za bardzo chce sprawdzać szybkość mnicha.
- Witaj Krionie, - Oteron ukłonił się dość nisko okazując szacunek. - Jestem Oteron i przybyłem do Ciebie z pewną sprawą. Szukam kompletu rzeczy należącego do pewnego legendarnego mnicha. W jego skład wchodzi katana, tanto, nunczako, włócznia i szata. Wszystko jest czarniejsze od nocy, a zdobienia i ostrza są śnieżno białe. Doszły mnie słuchy, że jesteś kolekcjonerem różnych broni, więc pomyślałem, że mógłbyś mieć jakieś informacje mogące pomóc w odnalezieniu tych broni.
Przez cały czas Oteron mówił spokojnie i przypatrywał się odzianemu w brązową szatę mnichowi. W duchu miał nadzieję, że nie dojdzie do walki.

Deemer

-Nawet jeśli wiem, dlaczego miałbym Ci powiedzieć? Jak sam usłyszałeś, jestem kolekcjonerem broni, a Ty mógłbyś mi zabrać jakiś cenny okaz. - Powiedział Krion obojętnym głosem.

eTo

Oteron

- Wiem, że żadnym powodem jest to, że gdy umierał mój mistrz kazał mi odnaleźć cel jego poszukiwań. Poza tym zawsze możesz podać cenę, która by cię satysfakcjonowała w zamian za informację. Jeszcze inną kwestią jest cel dla jakiego prowadzi się poszukiwania. czy jest to chęć samego posiadania? Czy doprowadzenie do mistrzostwa w posługiwaniu się zdobytymi przedmiotami? - odpowiedział chcąc wybadać, czy Krion w jakikolwiek sposób zamierza zacząć się targować i przy okazji spróbować dowiedzieć się czegoś na temat jego powodów kolekcjonowania broni.

Deemer

-Zdobywając te przedmioty zdobywam także doświadczenie. Nigdy znalezienie nie zlecam komuś innemu, to nie miałoby sensu. Jednak gdy w tak wielkich trudach znajduje wreszcie szukany przedmiot, to niechętnie go potem oddaje. Chyba już się wygadałem, że prawdopodobnie mam to co szukasz. Twoje pieniądze mnie zupełnie nie interesują, jeżeli to miałeś na myśli mówiąc o cenie. - powiedział Krion patrząc Oteronowi prosto w oczy. Teraz zaczął podchodzić do Ciebie milcząc. Gdy już był przy mnichu wyciągnął mu zza pasa Tanto. - Bardzo dobrze wykonane. Moge zobaczyć resztę Twojego ekwipunku?

eTo

Oteron

Mnich przytaknął słysząc powód dla którego Krion kolekcjonuje broń. Spodziewał się tego lecz nie był do końca pewien z uwagi na to, że panuje nad orkami i podobno jest nerwowy.
- Nie wszystko co ma jakąś wartość jest ze złota. Poza tym nie mam zbyt wiele złota i nawet przez myśl m nie przeszło aby spróbować kupić od Ciebie te przedmioty. - powiedział jakby już był pewien, że mnich jest w ich posiadaniu. Niemalże tak było, a to tylko dlatego, że Krion sam powiedział, że już się chyba wygadał.
Kiedy łysy mnich wyjął mu z za pasa tanto, Oteron myślał, że bez walki się nie obędzie i nawet jego ręka powędrowała lekko w stronę tanta. [/i]~ Znajomością etykiety niezbyt się popisał. ~[/i] powstrzymując się od gwałtowniejszych ruchów.
- Zgoda. - odpowiedział na prośbę Kriona. Zdjął plecak kładąc go obok siebie i wyjął swoje nunczako podając je mnichowi.
- Sądzę, że tanto i nunczako to jedyne przedmioty jakie posiadam, które mogą Cię zainteresować. - powiedział przyglądając się temu co jego rozmówca zamierza zrobić z jego rzeczami.

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Liverrin stał i słuchał, patrzył na Oterona i Kriona, jednak co chwilę oglądał się wokół. Sprawdzał czy orkowie stoją blisko i czy w razie walki byliby szybko na miejscu.