Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

eTo

Oteron

Mnich z uśmiechem zabrał się za wyciąganie włóczni. Ledwo ją złapał, a usłyszał ujadanie. Nie musiał się nawet odwracać, żeby rozpoznać wilka.
~ Nie pierwszy i nie ostatni. ~ pomyślał nie mogąc się zdecydować, którą broń wykorzystać w walce, aby szybko ją zakończyć. Jego ręka spokojnie powędrowała w stronę miecza, i kiedy już go trzymał, odwrócił się gwałtownie przez prawe ramię. Podczas odwracania się zaczął wyjmować miecz, jednocześnie próbując wykonać cięcie w wilka. Jeśli zwierzę było poza zasięgiem, spróbował zrobić krok do przodu aby go trafić.

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Na twarzy Liverrina pojawiło się przerażenie o życie przyjaciela. W pospiechu starał się załadować kuszę, choć ręce mu się trzęsły, i strzelić w wilka, nim jeszcze Oteron zbliży się do zwierzęcia.
- Oteronie! - krótkim krzyknięciem zawiadomił mnicha o swej obecności.

Deemer

Oteron odwracając się nie trafił wilka. Nie było go tam. Zrobił krok w stronę zwierzęcia, po czym wykonał cięcie po boku drapieżnika. To jednak nie powstrzymało go od wyskoczenia w stronę mnicha. W locie bełt wystrzelony przez elfa wbił się głęboko w ciało wilka, nie powalając go jednak. Zwierze doskoczyło do Oterona drapiąc lekko jego ciało. Był mocno osłabiony, zaraz na pewno się wykrwawi, jednak póki co nie daje za wygraną i próbuje wywalic mnicha, ten jednak opierał się wilkowi. Narazie.

Arvelus

Usłyszawszy wżawę i ujadanie wilka, Geldar porzucił swój posiłek i pobiegł najszybciej jak potrafił w stronę z której dochodzą chałasy...po drodze wyciągnął korbacz i tarczę...

eTo

Oteron

Mnich niemalże nie zauważył bełtu który trafił w wilka. Usłyszał jednak krzyk Liverrina i szybko zerknął w jego stronę. W tym momencie wilk zaczął go drapać i próbować przewrócić.
Zadrapaniami się nie przejął i próbował najpierw się lekko siłować z wilkiem żeby naparł mocniej. Kiedy to się stało, półobrotem spróbował uciec sprzed wilka, tak aby wykorzystać jego siłę do wytrącenia go z równowagi. Zaraz po tym odskoczył lekko i wyprowadził kopnięcie i znowu szybko się cofnął aby przygotować sie do kolejnego ataku. Tym razem chciał pchnąć kataną w atakującego wilka, a jeśli zwierze skoczyło jeszcze przed kopnięciem to zmienił tylko poziom kopnięcia tak aby trafić.

konrip

Sinater
Usłyszał wrzawę. Przeklnął. Już prawie się najadł. Pobiegł w stronę głosów wyciągając jeden miecz.

Deemer

Po tym jak mnich odszedł, wilk stanął na łapach, a w chwile po tym dostał od mnicha w głowę. Opadł na ziemię, nie miał już siły by się ruszac. Oteron ukrócił jego cierpienie następnym pchnięciem katany, którym trafił zwierzowi w kark. Wilk teraz leżał w bezruchu. W tym momencie Sinater i Geldar byli już blisko, widząc finał całego zajścia.

eTo

Oteron

Mnich zanim odetchnął, rozejrzał się jeszcze. Spostrzegł, że Sinater i Geldar także się pojawili. Skinął jeszcze elfowi na znak, że nic mu się nie stało i wytarł krew z miecza w futro wilka po czym schował katanę. Następnie wziął włócznie z nabitym na nią królikiem i podszedł do wilka chwytając go za przednie łapy, i trochę unosząc.
- No to mamy trochę jedzenia na zapas. - powiedział do zgromadzonych towarzyszy uśmiechając się lekko po czym ruszył w stronę jaskini.
- Dzięki. - powiedział do elfa kiedy się do niego zbliżył.

konrip

Sinater
Schował miecz. Nie dość, że się nie najadł to jeszcze ominęła go bitka. Co za życie? Ruszył zły za Oteronem.

Arvelus

Geldar

Geldar uśmiechnął się widząc złość przyjaciela i poszedł za resztą
"Liście da się jeść, ale mięso jest po stokroć lepsze..."

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Liverrin ruszył szybkim krokiem w stronę Oterona, gdy wilk jeszcze żył. Po ostatecznym ciosie elf spojrzał na wbity bełt. Na jego twarzy pojawił się wyraz tryumfu.
Na podziękowania przyjaciela odparł skinieniem głowy i uśmiechem. Bard ruszył wraz z Oteronem do jaskini. Wciąż trzymał kuszę w dłoni. "Jednak nie strzelam tak źle" pomyślał z zadowoleniem.

Deemer

Gdy doszliście do jaskini Alder spojrzał po Was. Widząc martwą zwierzynę uśmiechnął się mocno.

konrip

Sinater
Usiadł w kącie. Tam gdzie poprzednio.

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Liverrin podszedł do miejsca, gdzie leżały jego rzeczy. Przymocował do boku plecaka kuszę (tak jak była do niego przywieszona uprzednio), z drugiej strony bełty. Elf napił się z bukłaka, po czym podszedł do Oterona.
- Co teraz? - zapytał, gdyż nie znał się na przygotowywaniu zwierzyny do pieczenia. Wiedział, że trzeba zdjąć skórę i wypatroszyć, ale nie miał pojęcia jak to zrobić.

eTo

Oteron

- Zwierzynę trzeba oprawić pozbywając się skóry, wnętrzności i dzieląc na porcje. Potem już tylko upiec i można jeść. - powiedział po czym zdjął z włóczni królika i wytarł krew znajdującą się na broni w ogon wilka. Położył włócznię koło plecaka a następnie wziął królika i wilka.
- Mógłbyś mi pomóc Alderze? Jest przy tym sporo roboty, a w dwójkę uwiniemy się z tym szybciej. - powiedział spoglądając na kompana. Wiedział, że jest myśliwym i przypuszczał, że dość dobrze potrafi oprawiać mięso.
Mnich nie obawiał się oprawiania, gdyż w przeszłości nie jeden raz polował ze swoim mistrzem i oprawiał to co upolowali, gdyż jego mistrz nie chciał się paprać przy tej czynności. Z początku Oteron niezbyt był z tego zadowolony, ale dzięki temu nauczył się całkiem nieźle przygotowywać mięso do pieczenia.
Po chwili mnich wyszedł niezależnie od tego czy Alder zgodził się pomóc czy nie. Po wyjściu z jaskini nie odszedł zbyt daleko, ale też nie chciał patroszyć wilka koło wejścia. Następnie wziął się szybko do oprawiania, gdyż był coraz bardziej głodny.

Arvelus

Geldar podszedł do Oterona
-Mogę pomóc??? Lata samotnej tułaczki nauczyły mnie niejednego, a oprawiania mięsa w pierwszej kolejności

eTo

Oteron

Mnich skinął głową na prośbę Geldara

Deemer

Alder skinął głową po czym zabrał się za pomoc. Po kilku chwilach mięso było oprawione, gotowe do pieczenia.

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Elf czekał cierpliwie, aż mięso będzie oprawione. Gdy było prawie gotowe, stwierdził, że może pomóc. Wyciągnął z plecaka krzesiwo. Poszukał czegoś, co nadawałoby się na rozpałkę i drewna, które leżało w jaskini (chyba, że go tam nie było, to poszukał na zewnątrz).
Gdy miał wszystko gotowe, starał się rozpalić ognisko w miejscu poprzedniego.

eTo

Oteron

Mnich po powrocie rozdał wszystkim ich porcję. Kiedy ognisko było już rozpalone, zaczął piec swoją porcję.

konrip

Sinater
Zaczął piec swoją porcję. Ach, ten zapach...

Arvelus

Geldar

(ech...robi to co wszyscy)

Deemer

Cała drużyna upiekła swoją porcję mięsa. Zjedli ją ze smakiem i całkowicie zaspokoili swój głód.

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Liverrin skończył jeść swoją porcję mięsa. Resztki wrzucił w ogień i oblizał palce. Ręce wytarł w worek, który miał w plecaku. Używał go tylko jako szmatki.
Gdy zobaczył, że wszyscy skończyli, rzekł:
- Czas ruszać... przed nami jeszcze długa droga.

eTo

Oteron

- Racja. - powiedział chowając nie zjedzoną część jedzenia do plecaka (jeśli zostało coś sensownego z jego porcji).
Następnie wyjął czarną szatę, którą otrzymał kilka lat temu od mistrza, i poszedł kawałek w głąb jaskinie aby się szybko przebrać. Kiedy już to zrobił, złożył szarą szatę i włożył ją do plecaka. Nunczako włożył do jednej z kieszeni szaty, katanę przypiął do pasa, za który włożył jeszcze tanto.
W nowej szacie razem z uzbrojeniem wyglądał jakby był prawdziwym mistrzem, choć dam mnie prawdopodobnie zaprzeczyłby temu stwierdzeniu. Było to jednak złudzenie, gdyż tak naprawdę potrafił nadal tyle samo, a tytuł mistrza dostał już dawno, mimo że za takiego nadal się nie uważa.
- Ja jestem gotowy. - powiedział rozglądając się aby jakoś pomóc przy zwijaniu obozowiska.