Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Liverrin

Gdy dotarłeś to lasu, poczułeś się niepewnie. Twoje zmysły wyczuły czyjąś obecność... Ścieżka, a właściwie ledwo widoczna ścieżynka wyglądała zupełnie normalnie. Nerwy zmusiły Cię do rozejrzenia się. Nie zobaczyłeś niczego podejrzanego.

Kondeks

Eleris Deratie

Próbując uspokoić oddech przesuwam powoli rękę i kładę na rękojeści miecza. Zaczynam nasłuchiwać. Rozglądając się stąpam najciszej jak potrafię. Idę coraz szybciej ledwo utrzymując nerwy w ryzach. Każdy krok brzmi w moich uszach jak rozdarcie czarnej zasłony ciszy i niesie się dalekim echem.

Liverrin

Cisza. Idąc słyszysz jedynie swoje kroki i bicie serca. W oddali zobaczyłeś rozłożyste drzewo. Na jednym z jego konarów zawieszona była drabinka linowa. Nie mogłeś dojrzeć, gdzie prowadzi. Zasłaniały Ci gałęzie drzew nad Tobą. Nagle skoczyło na Ciebie coś z prawej. Uderzyło Cię coś bardzo silnego, nie zdążyłeś nawet dojrzeć przeciwnika. Upadłeś na lewy bok, niemalże Cię zamroczyło. Zdołałeś jednak odwrócić głowę i spojrzeć w oczy wielkiemu wilkowi o ciemnoszarej sierści... W pierwszej chwili nie mogłeś się ruszyć - przygniatała Cię potężna łapa. W kilka sekund później zwierzę nieco rozluźniło uścisk, zakładając, że już nie masz szans. "Niewdzięczne zwierzę" pomyślałeś. [Co robisz?]

Kondeks

Eleris Deratie

Zaskoczony gorączkowo staram się rozwiązać "drobny problem". Szybkim ruchem próbuje się wymknąć się z przyszpilenia i przeturlać się w bok by wyciągnąć rapier. Niestety jak zwykle rozkojarzony zapominam wołać o pomoc.
-Witaj, czego ode mnie chcesz?- mówię z drwiącym uśmiechem udając skinięcie głowy na powitanie. - Po chwili uświadamiam sobie, że żarty to nie jest dobry sposób na drapieżnika.

Liverrin

Udało ci się wstać. Zwierzę stało obok ciebie i patrzyło na ciebie z żądzą krwi w oczach.
Chwiciłeś rapier pewnie... jednak miałeś nadzieję, że nie będziesz zmuszony użyć go wobec temu zwierzęciu.
Wilk czekał w gotowości do kontrataku. Nie zamierzał widocznie nadziać się na broń...

Kondeks

Eleris Deratie

Przygotowuje akcje, że jeśli przeciwnik zakatuje to wbije w niego rapier.
-Nie chce walczyć... Nie chcę ci wymierzyć śmierci. Uciekaj! - krzyczę. Skąd się tu wziął wilk - pomyślałem - tak blisko miasta. Poczułem jak drobna kropla potu ściekła mi po plecach. Nie ucieknę... Przestań głupcze! Uciekaj. Przecież wiem, że wilk mnie dogoni. To nie może się tak skończyć. Jak ginąć to z dumą jakem Deratie! - zacząłem walczyć z myślami, jednak ta ostatnia sprawiła, że uwierzyłem w siebie... - zacząłem poruszać wolną ręką wypowiadając słowa zaklęcia widmowy odgłos starając się wezwać dzwięk zbliżającego się polowania (od mojej strony). - lepiej uciekaj, bo wezwałem przyjaciół

Liverrin

Pysku zwierzęcia przeszył drogny skurcz. Widocznie przeraził się odgłosów. Cofnął się, aż dotarł do krzaków, po czym obrócił i skoczył w las. Deratie miał dziwne przeczucie, że wilk nie dał za wygraną i jeszcze spotka się z nim... "Nie, to głupie..." pomyślał w ostatnim momencie, po czym przypomniał sobie cel, w jakim tu przyszedł.

Kondeks

Eleris Deratie

-Hm... i niech pieśń bardów zawsze triumfuje - powiedizałem do siebie cicho i z wyciągniętym rapierem ruszyłem w dalszą drogę, rozglądając się i nasłuchująć.

Liverrin

Doszedłeś na polanę. Na jej środku rosło ogromne, rozłożyste drzewo. Na pierwszy rzut oka wyglądało zupełnie normalnie. Gdy jednak przyjrzałeś się lepiej, dostrzegłeś ponownie linową drabinkę, prowadzącą w górę. Twój wzrok wędrował w górę, wzdłuż drabinki. Między konarami drzewa zbudowane było coś, co wyglądem przypominało domek, idealnie wpasowywujący się w drzewo. "To zapewne siedziba kartografa..." pomyślałeś wzdychając. Czekała cię, najwidoczniej, długa i męcząca wspinaczka po drabince.

Kondeks

Eleris Deratie

Zaczynam się wspinać na drbine, chowając rapier do pochwy. Rozglądam się uwarzne. Hm... pewnie elf. A może, może on wie cos o tym wilku... - pomyslałem- Nie to głupie... po co pytać o zwykłego wilka? - dodałem w myślach. Wchodząc po szczebelkach zaczołem przypominać sobie jakąś balladę o podróżnikach i melodię do niej na lutnie. - może się przydać - wymruczałem do siebie pod nosem.

Liverrin

Gdy doszedłeś do końca drabinki i wdrapałeś się na drewnianą kładkę, zobaczyłeś przed sobą niewielkie drzwi, na których było starannie wyryte: "El Sador, kartograf"
Przez małe okienko z brzegu dostrzegłeś stół, przy którym, plecami do ciebie, siedział mężczyzna w czarnym kapeluszu z szerokim rondem.

Kondeks

Eleris Deratie

Pukam do drzwi trzy razy, odwracając wzrok od okienka. Skupiam się na drzwiach czekając, aż się otworzą.

Liverrin

Czekałeś dobre pół minuty, zanim coś się wydarzyło. Wtedy usłyszałeś szuranie krzesła i drzwi się otworzyły. Stał w nich niewielki, starszy gnom. Zamrugał nerwowo. Popatrzył na ciebie z dołu i rzekł szorstko:
- El Sador. Czym mogę służyć?

Kondeks

Eleris Deratie

Dzień dobry Panu nazywam się Eleris Deratie. -lekko skinąłem głową- Przysyła mnie burmistrz. Mogę wejść? - powiedziałem ze zwykłym sobie roztargnieniem.

Liverrin

- Burmistrz, powiadasz? - zrobił ustami dziwny ruch, jakby w grymasie, po czym odsunął się i gestem dłoni zaprośił do środka.

Kondeks

Eleris Deratie

Wchodze i rozgladam się za jakimś miejscem do siedzenia i staram sie zorientować w pomieszczeniu.

Liverrin

Pomieszczenie było małe, ale przytulne. Stał tam kredens, stół i parę krzeseł oraz łóżko. Gospodarz zamknął za tobą drzwi i podsunął ci krzesło.
- Prrszę... Usiądź.

Kondeks

Składam rezygnacje. Nie mam jednak ochoty na tę fabułę. Jakby cos się zmieniło to napisze. Wybacz Liverrin, że tak długo zwlekałem. Temat do zamknięcia.

Liverrin

Dobrze, szkoda. Zajmę się tym.