Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Azgoth

Beren

Gnom zamyślił się.
- Może to nie ona? - zapytał - Rób jak chcesz, zostawiam to tobie.

Lasard

Lapis Lazurit

-Chcesz tak ryzykować?

Azgoth

Beren

-Może mieć ważne informacje. Na przykład dowiedziała się co zasila bransolety, dlatego ją tu uwięzili - zawachał się - O ile to jest więzienie. Zerknę tylko. - Podszedł do drzwi i lekko je uchylił zaglądając przez szparę do środka.

Arvelus

Przy lekkim otworzeniu nie było niemal nic widać.
Runy na kopule świeciły tak słabo, że w ciemności widać było tylko dwie czarne bryły, jedna, mniejsza w środku pentagramów
Czuć było smród podobny do palonego mięsa, tylko intensywniejszy

Azgoth

Beren

Gnom skrzywił się i zamknął drzwi.
- Błe... Grid spalił się na chrupko. - powiedział lecz momentalnie przerwał, bo przypomniał sobie o posiłku. - Myślę, że możemy iść potem ktoś z Egredii to sprawdzi.

Lasard

Lapis Lazurit

Chłopak zatkał nos gdy dotarł do niego fetor spalonego ciała.
-Dobra, ale jak się stąd wydostaniemy? Przy przejściu którym tu się dostaliśmy mogą czekać tamci.

Azgoth

Beren

Gnom rozglądnął się.
- Może któreś z tych drzwi?- powiedział cicho do siebie. Podszedł do najbliższych i przyłożył ucho i oko jeśli jest dziurka.

Arvelus

Nie było nic słychać. Dziurki też nie było, choć była stalowa zasuwa. Choć znajdowała się ona na wysokości oczu Lapisa

Azgoth

Beren

Gnom odwrócił się i spojrzał na chłopaka.
- No wymyśl coś. Przecież nie będziemy tu siedzieć, aż nas ktoś złapie. - zaprotestował

Lasard

Lapis Lazurit

-Bidknock, Emilie. -powiedział do swoich niematerialnych towarzyszy mając nadzieję że go usłyszą- Poszukajcie jakiegoś wyjścia stąd.

Arvelus

Lapis

Nie odpowiedziao zadne z nich

Lasard

Lapis Lazurit

-Dajcie znak czy tu jesteście. -zwrócił się do nich. Nie był pewien czy po prostu nie chcieli nic mówić, czy ich tu nie ma.

Azgoth

Beren

Gnom w tym czasie zbadał jeszcze kilka drzwi czy nie dałoby się ich otworzyć lub zajrzeć do środka.

Arvelus

Lapis

Wciąż nikt nie odpowiadał

Beren

Wszystkie były otwarte. I wszystkie miały stalowe zasuwy, choć gnom nie mógł dosięgnąć, to Lapis by to zrobił bez problemu

Lasard

Lapis Lazurit

Chłopak przeklął siarczyście.
-Niech to. Nie mam kontaktu z duchami. -powiedział i przyjrzał się emu co robi Beren. Następnie podszedł do jednych z drzwi i odsunął zasuwę by sprawdzić co znajduje się w pomieszczeniu.

Arvelus

Było ciemno. Dopiero gdy Lapis się odsunął trochę w bok wpuszczając nieco światła i patrząc jednym okiem zauważył w środku postać. Widział tylko sylwetkę, jakaś rosla postać siedziała chyba na skrzyni. Zdawala się drzemać.

Azgoth

Beren

Gnom także wsunął głowę do pomieszczenia, po czym szybko się wycofał.

Lasard

Lapis Lazurit

-Halo!? -powiedział, starając się zwrócić jego uwagę.

Arvelus

Człowiek zatrząsł się jakby się ocknął, podniósł głowę i przysłonił oczy dłonią
-Światło? Ale jak? Nie jesteście łowcami, oni pełzną w ciemnościach. Kim jesteście?

Lasard

Lapis Lazurit

-Jesteśmy więźniami tak jak ty, ale nas nie zamknięto w takich celach. Dlaczego Cię tu zamknęli?

Arvelus

Nastąpiła pauza. Mieliście wrażenie, że człowiek cos mamrocze, ale nie słyszliście słów, nawet szeptów.
-Bo... nie rozumieją mojej mocy... Bo jest większa niż któregokolwiek z nich i nie potrafią jej kontrolować...

Nagle zza pleców, z sali gdzie była kobieta znów usłyszeliście długi, spazmatyczny krzyk, który po chwili urwał się jak poprzednio

Azgoth

Beren

Na ten dźwięk gnom gwałtownie obrócił się i rozejżał po korytarzu.
- To jakiś czubek - szepnął Lapisowi do ucha - Chodźmy dalej.

Arvelus

-NIE!- rozpaczliwie krzykną i zerwał się z siedzenia-[/i]Nie zostawiajcie mnie tu!-[i] mówiąc to spróbował do was podbiec, ale okazało się, że był skuty łańcuchami, po wstaniu skoczył metr i tyle. le udało mu się podejść do światło, zobaczyliście go.
Był to potężnie zbudowany mężczyzna, dziwiło was co innego, z czoła wyrastały mu niewielkie rogi n skraju włosów i te jego oczy... Całe czarne, z czerwoną szczelinką zamiast źrenicy...

Lasard

Lapis Lazurit

Chłopak bez słowa zasunął klapkę od drzwi. Odwrócił się tylko do Berena i kiwnął wskazując korytarz.

Arvelus

-NIE ZOSTAWIAJCIE MNIE TU!!!
Usłyszeliście gdy tylko zasunięto zasuwę, akompaniował temu brzdęk szarpanych łańcuchów