Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

wujek czikit · Adept Dołączył: 24 Mar 2006 Posty: 225 Przeczytał: 0 tematów

Yestra

Druid wrócił do rozmowy i ponaglił ruchem głowy Ravena do udzielenia Danholdowi odpowiedzi.

Dragii

Danhold

Danhold usiedziawszy tyłem do karczmarza nie widział jego spojrzenia. Dostrzegł jednak wyraz twarzy druida. Nachylił się trochę do niego i szepnął - Co jest?

Apsik

Raven de Kruk

Raven w skrócie opowiedział towarzyszom co działo się od ich rozdzielenia, gdy nagle rozległy się dziwne dźwięki z dołu. Mag miał złe przeczucia. "Lyzair!" Zerknął na swych kompanów i rzekł szybko:
- Chyba wiem co się dzieje... chodźcie za mną!
Mag chciał jeszcze rzec o towarzyszom to co dowiedział się od swego chowańca, ale nie chciał zwlekać, więc złapał szybko kij i poderwał się z krzesła zbiegając na dół. Drzwi od piwnicy były zamknięte. "Po co ten sadysta się tam zamykał?" Mag szybko przypomniał sobie o ogromnej i potężnej broni Danholda. Ze zniecierpliwieniem rzekł do krasnoluda:
- Danholdzie... wyważ te drzwi - chyba Lyzair ma kłopoty!

[Sorka za opóźnianie... ostatnio jakoś tak czasu nie miałem.]

Liverrin

Na słowa Ravena, karczmarz spojrzał z niepokojeniem na elfa i podbiegł do niego wymachując rękoma.
- Nie, nie pozwolę na to! - krzyknął i zaczął wymachiwać palcem przed nosem czarodzieja, drugą blokując ciekawskich i resztę drużyny. - Wszedł tam na własną odpowiedzialność, a ja nie mam zamiaru płacić za wasze wybryki! Ma t-tu być spokój.
Spojrzał srogo na przyjaciół, bo czym podał Ravenowi klucz i odsunął się.

wujek czikit · Adept Dołączył: 24 Mar 2006 Posty: 225 Przeczytał: 0 tematów

Yestra

Druid uznał, że to odpowiedni moment.
- My też chcemy w końcu zaznać spokoju. Dlatego właśnie musimy TAM zejść. - wbił piorunujące spojrzenie swych głębokich oczu w karczmarza i odsunął go od drzwi. Skinął podbródkiem na Danholda by zaczął dzieło...

Apsik

Raven de Kruk

Raven złapał szybko klucz i nim krasnolud dobył swej broni, szybko otworzył zamek, nie zwracając uwagi na protesty karczmarza. Odsunął się kawałeczek od drzwi. Zerknął na swoich towarzyszy i dał im sygnał, by się przygotowali. Telepatycznie przekazał jeszcze swemu chowańcowi, by się odsunął i gdy Danhold oraz Yestra byli gotowi szybki ruchem otworzył drzwi, zbierając jednocześnie magiczną energię do rzucenia czaru.

Liverrin

Gdy drzwi się otworzyły, Danhold wparował do środka jak burza. Wydał z siebie bojowy krasnoludzki okrzyk, po czym z dołu dało się usłyszeć chrzęst metalu o kamienną podłogę.
- Nni... nic mi nie jest! - krzynkął i pozbierał się na równe nogi. - Yyy...!
Kapłan w panicznym strachu rozpaczliwe wybiegł ze środka i zamknął Ravenowi i Yestrze drzwi przed nosem. Usiadł na ziemi obok, sapiąc ciężko, niezdolny by cokolwiek powiedzieć. Wskazywał tylko ze strachem na drzwi grubym paluchem. Very Happy

wujek czikit · Adept Dołączył: 24 Mar 2006 Posty: 225 Przeczytał: 0 tematów

Yestra

Yestra zmarszczył czoło. Chciał wypluć kilka słów, miast tego przewiercił wzrokiem krasnoluda. Sam szybkim ruchem otworzył drzwi nie dopuszczając wyobraźni by zaczęła podpowiadać mu obrazy, które odbiorą mu całą stanowczość.

Liverrin

Yestra wpatrzył się w ciemność. Było tam coś... coś dużego. Jednak człowiek nie był zdolny przyjrzeć się lepiej. Istota w dole dyszała ciężko. Druida zaczęło przejmować przerażenie...

wujek czikit · Adept Dołączył: 24 Mar 2006 Posty: 225 Przeczytał: 0 tematów

Yestra

Druid tracił pewność siebie w miarę upływu czasu... więc musiał zadziałać szybko. Wyszarpną szamszir i miarowym, ale stanowczym krokiem zaczął iść w dół. Szeroko otwierał oczy, by nie umknął mu żaden ruch, żaden szczegół.

Liverrin

Danhold powoli zaczął dochodzić do siebie. Raven został z nim na górze, w czasie gdy Yestra schodził w dół.

Yestra
Druid schodził po schodach powoli, był coraz bliżej czyhającego na niego niebezpieczeństwa. Gdy był dostatecznie blisko, by przyjrzeć się wrogowi, dostrzegł leżącego na ziemi Lyzaira. Gdy spróbował do niego podejść, głębiej w ciemności dojrzał przerażający pysk ogromnego niedźwiedzia. Yestra cofnął się. Nie wiedział dlaczego, jednak bestia nie zaatakowała...

Lyzair
Lyzair otworzył oczy. Bardzo bolała go głowa. W pierwszym momencie nie wiedział co się stało, gdzie się znajduje. Po chwili jego bystry wzrok przyzwyczaił się do panującej w piwnicy ciemności. Gdy zorientował się, że leży na podłodze między niedźwiedziem a Yestrą jego instynkty w jednej chwili wyostrzyły się. Jeszcze tylko jeden ruch, by wyciągnąć broń i będzie gotowy do walki.

Drakestar

Lyzair

"... Wypruje mu flaki... Zaraz znowu widze! Yestr?..." rozejrzał się i ujrzał niedźwiedzia stojącego nad sobą "Na Dziewięć Piekieł!" zakrzyknał w myśli, po czym zganił się i uspokoił. Sięgnał spokojnie po miecze, by nagle wbić je w kolana zminnnokształtnego i zakrzyknąć do Yestry:
- Ten oprych to zmiennokształtny!

Liverrin

Niedźwiedź ryknął. Na górze rozległy się okrzyki przerażenia i zaczęły się odgłosy paniki. Wszyscy chcieli wyjść, być jak najdalej...
Zmiennokształty wierzgnął i zwalił ciężar swego ciała na Lyzaira. Elf upuścił miecz i ledwo zdołał się przeturlać w bok, unikając zmiażdżenia.

Apsik

Raven de Kruk

Raven nie będąc pewnym czym lub kim stał się ten oprych zszedł jak najszybciej na dół. Nagle usłyszał przeraźliwy ryk. Elf omal nie cisnął magicznej energii w Yestre ze strachu. Chwila skupienia... Mag zebrał się na odwagę i podążył za druidem. Gdy tylko byli już na miejscu, ujrzał leżącego na ziemi ogromnego niedźwiedzia. Nie będąc pewnym, czy zmiennokształtny żyje, Raven wycelował w niego kijem, wykrzyczał krótkie, acz skomplikowane zaklęcie, po czym z końca jego drąga wyleciał pocisk czystej magicznej energii, który uderzył prosto w przeciwnika. Elf przyjrzał się bliżej, utrzymując nadal bezpieczną odległość. Chciał dostrzec, czy istota wykazuje jakieś objawy tego, że wciąż żyje.

wujek czikit · Adept Dołączył: 24 Mar 2006 Posty: 225 Przeczytał: 0 tematów

Yestra

Koniec przesłuchania. Yestra zmrużył oczy. O zwierzętach wiedział najwięcej z całej trójki. Korzystając z faktu, że drapieżnik leżał, dobity jeszcze wielobarwną świecąca kulą, okrążył go i wbił z całych sił szamszir w plecy. Powinno wystarczyć...

Liverrin

Uderzenie magicznego pocisku Ravena pozbawiło przeciwnika przytomności. Nim Yestra wbił swoją broń w niedźwiedzia, ten zaczął się przekształcać w człowieka, olbrzyma ściślej mówiąc. Likantrop... Przeciwnik leżał na ziemi nieprzytomny.

Z góry powoli i ostrożnie wychylił się Danhold. Nie był już wystraszony. Oczywiste było, że wejście do piwnicy i ujrzenie ogromnego niedźwiedzia gotowego by zaatakować i zabić mogło u każdego spowodować szok.
Do tego, co drużyna zdążyła już zauważyć, krasnolud był niezwykłą gapą. Jednak towarzysze zdążyli już go polubić... :)

wujek czikit · Adept Dołączył: 24 Mar 2006 Posty: 225 Przeczytał: 0 tematów

Yestra

Druid na chwilę powstrzymał się. Patrzył gniewnym i pełnym pogardy wzrokiem na olbrzyma. "Sprawi nam tylko kłopoty". Uniósł miecz i nie czekając na reakcję wbił go w plecy likantropa...

Liverrin

Ciało likantropa wykrzywiło się i znieruchomiało. Towarzysze patrzyli na pełną gniewu twarz Yestry, widzieli już do czego jest zdolny...

Drakestar

Lyzair

Lyzairwstał z ziemi i odszukał swoją broń. Nastepnie podszedł do ciała i sprawdził jego żywotność kopniakiem. Po czym stwierdził lakonicznie - Dobra robota. I na wszelki wypadek zaczał odcinać głowe niedźwiedzia.

[Likantropy nie wracają przypadkiem to swej humanoidzlanej formy po śmierci?]

Liverrin

Apsik

Raven de Kruk

Raven miał już stanowczo dość. Zdawał się lekko dygotać, przy okazji podpierając się na swym kijku. Słyszał o likantropach, ale nie sądził nigdy, że są takie przerażające. Gdy Lyzair odciął olbrzymowi głowę, mag omal się nie zerzygał. "Ileż okropności w sercu tego elfa..."

Czarodziej popatrzył znowu na łowcę i zapytał"
- Co się stało? Lyzairze?

wujek czikit · Adept Dołączył: 24 Mar 2006 Posty: 225 Przeczytał: 0 tematów

Yestra

Yestra wziął kilka głębokich oddechów co podpowiedziało mu, że stoi jednak za blisko trupa. Zrobił kilka kroków w stronę Ravena i zadał Lyzairowi to samo nieme pytanie. Nie dopuszczał do siebie jak wstrząsające jest zabijanie. Trzeba zabić by żyć, powtarzał w myślach słynne prawo natury.

Drakestar

Lyzair

[Wybacz Liv powinienem uważniej czytać]

Lyzair podniósł głowę olbrzyma na wyskość swojej twarzy i spojrzał mu spokojnie w martwe oczy. Dopiero po chwili wyrwał się z zamyślenia i zaczał odpowiadać na pytania towarzyszy.
- Nasz miły znajomy - powiedział wskazując głowę olbrzyma - Okazał się poprostu czymś więcej niż myślałem. Gdy starałem się do niego podejść by kontynuować "przesłuchanie" wstał jako niedźwiedź i uderzył mnie w głowę ogłuszył mnie tym ciosem. Najwyrażniej musiał jakoś zregenerować swoje rany skoro mógł poruszać przednimi łapami... Chociaż - zerknał na ciało by sprawdzić stan rąk olbrzyma - Nie mam co do tego pewności - zamyślił się na chwile by dokładniej obejrzeć martwe już bezgłowe ciało szukając znaczących ran - Reszte znacie... wpadacie tu i robicei swoje etc - zakończył oglądając ciało Lyzair.

Liverrin

[Wybaczam ;], a i niezbyt klimatyczne było to twoje 'etc' na końcu... :|]

Lyzair oglądając martwe ciało olbrzyma spostrzegł, że ścięgna ręki wciąż są przecięte, jednak w jakiś sposób likantrop mógł nią ruszać. "Magia" pomyślał łowca i wzdrygnął się.

Apsik

Raven de Kruk

Ravne kucnął i na chwile przymknął oczy. Skupił się i zaczął powoli analizować fakty. W końcu wstał i poszedł w takie miejsce, aby mógł swobodnie przemawiać do wszystkich trzech towarzyszy. Nagle do pomieszczenia wbiegł Łajno i stanął dumnie u boku swego pana. W końcu mag rzekł:
- Cóż... sprawa wygląda następująco: tych dwóch olbrzymów, likantropów jak się mi zdaje, zostało ściągniętych przez burmistrza po to, aby zlikwidować tutejszą sektę druidów. Najwyraźniej nie byli oni jednak dość skuteczni i nie podołali temu zadaniu... być może nas wzięli właśnie za jednych z tych druidów i dlatego nas zaatakowali, albo po prostu byli już tak spaczeni, że zachowywali się agresywnie wobec wszystkiego. W każdym bądź razie druidzi nadal istnieją i stanowią poważne zagrożenie dla nas i dla wioski, aczkolwiek kilku z nich już jest martwych... - malutki uśmieszek pojawił się na twarzy Ravena -... wydaje mi się, że powinniśmy jakoś zniszczyć tą sektę, być może nawet będziemy do tego potrzebowali pomocy miejscowych. Tak czy siak Łajno odkrył najprawdopodobniej ich obóz, więc wiemy już gdzie szukać...