Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Liverrin

Zjawa miotała się, unikając ognia z pochodni Lyzaira. Wyła przy tym przeraźliwie.

Raven, rezygnując z podpalenia drąga, rzucił się do swojego plecaka, leżącego w krzakach, by wydobyć z niego oliwną lampę...

Ivon poczuł pod dłonią zimno. Ale nie to przeraźliwe zimno zła, którym poraził go potwór, ale przyjemny chłód śniegu.

Drakestar

Lyzair

Łowca robił wszystko by zjawja nieuciekła, starał się ją osaczyć by dać czas Ravenowi na użycie oliwy.

Liverrin

Zjawa szamotała się, mimo żaru pochodni wciąż próbowała dosięgnąć Lyzaira cienistymi szponami. Nagle zza ramienia łowcy chlusnęła oliwa. Zmora, ochlapana, zajęła się ogniem. Nagły blask oślepił na chwilę łowcę i czarodzieja... Usłyszeli tylko przeraźliwe wycie.

***

Ilignar, Yestra i Ivon patrzyli jak unoszący się w powietrzu duch pali się, rozpaczliwie próbuje wyszarpać się z objęć płomieni. W ciągu kilku krótkich chwil wrzeszczący potwór stał się tylko popiołem brudzącym karminowy od krwi śnieg.

***

Lyzair i Raven odzyskawszy wzrok, odetchnęli z ulgą.

Kamulec

Ilignar Szemrzące Ostrze

Elf podszedł do zwłok Herbpa i kucnął, przyglądając się (nie dotykając) zwłokom Herbpa oraz medalionowi, o ile ten przy nich leży. Wciąż jeszcze nie rozluźnił się i pozostawał gotowy do działania.

Liverrin

Zwęglone zwłoki Herbpa nie były miłym widokiem, śmierdziało też ponad miarę – Ilignar odruchowo zasłonił twarz rękawem. Medalion ze znakiem sekty w zaciśniętej dłoni krasnoluda wyglądał dość pospolicie... Elf dostrzegł też u pasa wojownika szklane buteleczki z eliksirami. O dziwo, nie wszystkie były zniszczone.
Nieopodal leżał topór poległego towarzysza.

Raven zbliżył się, jednak nie odważył podejść się tak blisko jak Szemrzące Ostrze.

Kamulec

Ilignar Szemrzące Ostrze

Szermierz sięgną po topór i z pomocą jego trzonka, w razie potrzeby pomagając sobie rapierem, podjął próbę wydobycia medalionu z dłoni trupa.

Liverrin

Co zdziwiło Ilignara, palce dłoni były niezwykle silnie zaciśnięte na medalionie. Męczył się chwilę, napocił się niemiłosiernie, nim udało mu się odzyskać amulet. W końcu jednak się udało...

Drakestar

Lyzair

Łowca podszedł do zwłok wzioł nieuszkodzone eliksiry, po czym stwierdził krótko -Chodźmy już, później zajmiemy się zwłokami.

Kamulec

Ilignar Szemrzące Ostrze
Szermierz z uwagą przyglądał się medalionowi nie dotykając go. Gestem przywołał towarzyszy.

Liverrin

Raven podszedł odrobinę bliżej, przypatrując się medalionowi znad ramienia Ilignara. Zerknął na Lyzaira, potem na Yestrę, który stęknął z bólu, towarzyszącego zmienieniu pozycji. Człowieka zamroczyło na krótką chwilę. Zdążył jednak rzucić okiem na amulet, upewniając się co do jego działania.
- Jest osłabiony, trzeba jak najprędzej skorzystać z pomocy świątynnych medyków. Jeśli zamierzacie wkroczyć do podziemi... spieszmy się – rzekł Ivon, podpierając ponownie druida. Jego dłonie, które jeszcze przed momentem były skostniałe z magicznego zimna, nabrały naturalnych odcieni.
- Rycerz ma rację – wtrącił tylko krótko czarodziej. Elf, co z łatwością można było poznać po jego twarzy, był na granicy wyczerpania. – Spieszmy się.

Ilignar mimowolnie oderwał wzrok od medalionu. Towarzyszyło temu dziwne uczucie. Ulgi?

Lyzair ogarnął wzrokiem pole bitwy, pogorzelisko. Zwęglone zwłoki Herbpa. Niech to szlag. Będzie musiał iść pierwszy...

Deemer

Yestra

Człowiek głośno stęknął. Po tym, jak ochłonął ból się nasilił, a Yestra nie był przyzwyczajony do takiego cierpienia.
- Lepiej nie dotykajcie tego amuletu. - zwrócił uwagę towarzyszom - Jest on przesiąknięty złem. Zamieszkiwał w nim przybysz z innego planu. Moglibyśmy się więcej dowiedzieć odwiedzając jakiegoś maga wiedzącego więcej o sferach.

Drakestar

Lyzair

Im dłużej czekamy tym więcej coś na końcu ma czasu na ucieczkę. - powiedział łowca do swoich towarzyszy, po czym odwrócił się i wszedł do tunelu. Wyciągnięte miecze trzymał pod płaszczem by nie zdradziło go odbicie światła. Szedł powoli, cicho wypatrując i nasłuchując cały czas.

Kamulec

Ilignar Szemrzące Ostrze

Elf wyjął worek, chwycił przez niego amulet, po czym obrócił pojemnik na drugą stronę i podał go Ravenowi mówiąc obojętnie: - Nie wiem, jak się z tym obchodzić.

Jeżeli mag przyjął przedmiot, Ilignar dobył rapiera i podążył za Lyzairem.

Liverrin

Raven niechętnie i bardzo ostrożnie wziął do ręki zawinięty amulet. Przez dłuższą chwilę zdawał się zastanawiać co z nim zrobić, Ilignar już nie poznał dalszych losów przeklętego przedmiotu.

***

Ciasny przy wejściu tunel oświetlał blask dogasających płomieni. Lyzair ostrożnie stąpał po kamiennej posadzce. Za nim szedł Ilignar. Dalej, niepewnie kroczył czarodziej. Pochód zamykał, nie najciszej, opancerzony paladyn, podpierając rannego druida. Po chwili marszu wzrok elfów pogrążył się w całkowitej ciemności.
Sądząc po wyczuwalnej przestrzeni, tunel rozszerzył się znacznie. Miał, oceniał tropiciel, z pięć czy sześć metrów. Wysoki na co najmniej trzy.

Mimo, iż było chłodno, ciężkie, suche powietrze nieprzyjemnie drapało w gardła.

Lyzair zatrzymał się nagle. Wiedział, choć w ciemnościach wzrok zawodził, że tunel rozwidla się. Przed sobą miał bodajże zamknięte pomieszczenie. Z lewej strony czuć było delikatną woń. Dym?

***

Ilignar także poczuł zapach. Zapach po zgaszonych niedawno świecach.

Kamulec

Ilignar Szemrzące Ostrze

- Zaczekaj - szepnął elf do Lyzaira, zatrzymując się. Nie tracąc czujności elf zapalił jedną z niesionych pochodni i przełożył ją do lewej ręki, w prawej dzierżąc rapier.

Liverrin

Pochodnia rozbłysnęła jasnym światłem.

Lyzair z lekką nutką goryczy wspomniał prowizoryczną pochodnię, której musiał użyć do przegnania zjawy.

Znajdowali się w sporym pomieszczeniu. Przypuszczenia tropiciela co do jego rozmiarów okazały się słuszne. Podłoga, ściany i sufit wykonane były z ciosanych kamiennych bloków.
Przed sobą mieli komnatę. Światło pochodni nie docierało do jej ścian. Bardzo dobrze jednak widać było grube, gęste pajęczyny pokrywające większość sali.

Po lewej nieco mniejsze pomieszczenie. Na pierwszy rzut oka – sanktuarium. Drewniane ławki, ustawione w dwa rzędy, ciągnęły się od przejścia do czegoś, co przypominało... ołtarz. Na nim coś leżało.
Przy ścianach ustawione były proste, stalowe kandelabry z wypalonymi świecami.

Drakestar

Lyzair

Łowca wskazał ołtarz Ilignarowi, mówiąc szeptem - Przypilnuj żeby nic nie skoczyło mi na plecy jak będę sprawdzał ołtarz - Ostrożnie i uważnie podszedł do ołtarzu by sprawdzić co na nim leży.

Liverrin

Ołtarz bez wątpienia poświęcony był złym siłom. Całość wyrzeźbiona była z ciemnej skały, zupełnie innej niż tunel i pomieszczenia, na kształt złowieszczego kruka z rozpostartymi skrzydłami.
Na kamiennym, pokrytym zaschłą krwią blacie, koło zakrzywionego, tępego noża, leżały wybebeszone zwłoki wilka. Wyglądał znajomo, jednak Yestra, nawet nie dlatego, że stał zbyt daleko, nie mógł rozpoznać w nim swojego niedawno uśmierconego towarzysza.

Drakestar

Lyzair

-Ktoś ma może pojęcie z jaką religią może być związany ten ołtarz? - powiedział Lyzair uważnie obchodząc ołtarz dookoła i przyglądając się jemu i komnacie

Deemer

Yestra

Człowiek westchnął.
-To chyba upadli druidzi. Źle interpretują naszą naukę. - Mówił jąkając się - Wykorzystują siły natury, by ją samą składać w ofierze. Jak tego wilka.
Słowa ledwo przechodziły mu przez gardło, a on sam bardzo się trząsł. Wyraźnie się czegoś bał.

Kamulec

Ilignar Szemrzące Ostrze

Ilignar powstrzymał ciekawość. Pozostawił oględziny Lyzairowi, sam stojąc w pogotowiu, by uderzyć na cokolwiek, co mogłoby wychynąć z ciemności. - Ostrożnie. - powiedział przez zęby.

Liverrin

Raven został z Ilignarem. Wciąż był zbyt słaby, by używać swych magicznych zdolności. Czuwał jednak, gotowy by ostrzec towarzyszy.

Ściana za ołtarzem zdawała się być wykonana mniej solidnie od reszty, co przyciągnęło uwagę tropiciela.
Rycerz, wciąż podpierając Yestrę, przyjrzał się dokładniej rzeźbieniom.
- Nasz przyjaciel najpewniej ma rację. Nie znam tych symboli. To z pewnością nie znaki powszechnych kultów religijnych. Cóż za niegodziwe stworzenia mogą składać ofiary ze zwierząt, i to w taki sposób? – w głosie Ivona pobrzmiewało oburzenie.

Ilignar wyczuwał czyjąś obecność. A może to tylko złudzenie?

Drakestar

Lyzair

Łowca zaczął z ciekawością opukiwać ścianę w poszukiwaniu jakiegoś tajnego przejścia - Poszukajcie jakiegoś przycisku, może na ołtarzu? - powiedział do swoich towarzyszy.

Kamulec

Ilignar Szemrzące Ostrze

- Ściana się cicho nie otworzy. Podpalę pajęczyny. - szepnął dość głośno, podając pochodnię Ravenowi, po czym przystąpił do rozpalania kolejnej.

Liverrin

Lyzair, Yestra, Ivon

Towarzysze zaczęli się rozglądać. Ivon zbliżył się, wciąż podtrzymując druida, do ołtarza.
Ściana nie wyglądała zbyt solidnie, choć, jak podejrzewał tropiciel, by ją zburzyć trzeba by włożyć niemały wysiłek. Mechanizmów nigdzie nie było widać.

Ilignar, Raven

Czarodziej chwycił pochodnię. Patrzył, jak w ręce Szemrzącego Ostrza zapłonęła druga, jak elf powoli i ostrożnie zbliża płomienie do pajęczyn w zaciemnionym pomieszczeniu. By sięgnąć, musiał wychylić się przez próg. Pajęczyny momentalnie zajęły się, blask rozchodzących się płomieni oświetlił rozległe pomieszczenie.
Ilignar dostrzegł w rogu sali kokony. Trzy albo cztery. Coś błysnęło z lewej. Potworny, nienaturalny wrzask. Ogromny, ciemny kształt niewiarygodnie szybko skoczył ku trzymającemu pochodnię elfowi.